به گزارش خبرنگار حوزه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ اینکه تا به امروز اعضای خانواده ما در آتش تصادفات جاده‌ای خودروهای سوخت بر در هرمزگان قربانی نشدند، دلیل بر اینکه قربانیان این حوادث از سیاره دیگر آمده‌اند نیست و هیچ تضمینی هم وجود ندارد که ما و اعضای خانوده مان تا ریشه‌کن نشدن این معضل مصون بمانیم.

متاسفانه این روزها همچنان شاهد تصادفات وحشتناک خودروهای سوخت‌بر و سوختن و کشته شدن افراد بی‌گناه و شهروندان عادی در سطح جاده‌های استان هرمزگان هستیم.

قصه پر غصه‌ای که عليرغم برخورد قاطع مرزبانان و نيروهاي انتظامي و دستگاه قضايي با پديده قاچاق سوخت و توقيف هزاران دستگاه خودرو و صدها فروند شناور قاچاقچیان، اما همچنان چرخ سوخت بران می چرخد و آتش طمع آن خود و مردم بی گناه استان را در جاده‌ها می سوزاند و می‌بلعد!

متاسفانه بطور متوسط سالانه حدود یک‌صد نفر بعلت تصادفاتی که خودروهاي سوخت بر در جاده‌هاي استان به بار می‌آورند کشته و بیش از صدها نفر هم مجروح و نقص عضو مي‌شوند و فریادهای اینجانب در سال‌های اخیر مبنی بر نابودی تمامی زیرساخت‌های استان و حتی جان انسان‌های بی‌گناه همچنان مورد بی توجهی است و باید اینگونه بسرایم که: «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!».  

در این بین آنچه که قابل تأمل می‌باشد این است که برخی از افراد و ساکنین مناطق تا حوادث جاده‌ای سوختبران رخ می‌دهد و افرادی از بستگان یا اهالی روستای آنان که بی‌گناه در خودروهای عبوری جان خود را از دست می‌دهند، بلافاصله با فریاد و انتقادهای فراوان و انتشار مطالب تند و تحریک‌آمیز در فضای مجازی، پلیس و مرزبانی را مقصر حوادث می‌دانند که چرا با این خودروهای سوخت بر برخورد نکردند که تعدادی از اعضای خانواده یا بستگان آنان فوت کردند؟

جالب اینجاست وقتی در برخی از این حوادث بررسی می کنیم، این افراد معترض گاها کسانی بوده اند که وقتی نیروهای انتظامی برای مبارزه با قاچاقچیان یا توقیف خودروهای شوتی در همان محل سکونت آنان حاضر می شدند به مخالفت با پلیس پرداخته و در برابر حمله و سنگ پرانی و خسارت به خودرو و تجهیزات و تعدی به ماموران سکوت تامل برانگیزی داشته و یا بعضاً حمایت می‌کردند!

متاسفانه عدم همکاري برخی از ساکنین روستاهای آلوده به قاچاق و مقاومت و درگیری آنان با عوامل انتظامي و درياباني عمل کننده در امر مبارزه با قاچاق سوخت همیشه مورد انتقاد فرماندهان و کارکنان خدوم انتظامی می‌باشد.

برخلاف این ادعا، اما آمارها به خوبی نشان از برخورد قاطع پلیس با خودروهای شوتی را نشان می‌دهد و‌ توقیف بیش از ۶ هزار و یک‌صد دستگاه خودروی شوتی از سال گذشته تاکنون سند این مدعا است.

 با این وجود تعدی قاچاقچیان و برخی از افراد و ساکنین روستاهای مرزی به ماموران و خسارت به ده‌ها دستگاه خودرو و شناور سازمانی و بیش از ۵۰ میلیارد ریال خسارت مادی، شهادت ۶ شهید همرزم‌مان و مجروحیت ده‌ها تن از کارکنان در یکسال گذشته نشان از مظلومیت پلیس و مرزبانی استان هرمزگان می‌باشد.

متاسفانه نیروهای انتظامی و مرزبانی استان که بايد تمام توان و تلاش خود را براي پاسداري و حراست از مرزها و امنیت شهروندان صرف کنند، بخش اعظمی از ماموريت‌هاي خود را درگير معضل قاچاق و علي الخصوص قاچاق سوخت کرده اند و وقت و هزينه زيادي از مجموعه پلیس و مرزباني صرف اين موضوع شده و با توجه به گستاخی بسیاری از این افراد و عدم توجه به ایست ماموران و حرکت با پلاک‌های مخدوش و یا فاقد پلاک و سرعت‌های سرسام آور، اما میزان بالای کشفیات، حکایت از جدیت و موفقیت عملکرد پلیس و مرزبانی در برابر قاچاقچیان دارد.

امیدواریم این حوادث تاخ و ناگوار تلنگری برای همه ما باشد که همیشه مرگ برای همسایه نیست و باور داشته باشیم وقتی در یک فضای اجتماعی کنار هم زندگی می‌کنیم اگر از کنار برخی ناهنجاری‌ها و پدیده‌های شومی چون قاچاق سوخت بی تفاوت عبور نمائیم، باید منتظر این باشیم که روزی زبانه این آتش، دامن ما را هم فرا بگیرد!!

گزارش از: سید مرتضی اولادعلی، معاون فرهنگی اجتماعی مرزبانی استان هرمزگان