به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛ شهيد علي بنوبندي رضايي متولد آذرماه ۱۳۴۰ در روستاي بنوبند در ۳۰ كيلومتري شمال بندرعباس است.
وي از ورزشكاران منتخب بندرعباس بود كه در باشگاه خورشيد و قائم به فعاليت در رشته فوتبال مشغول و داراي ايماني قوي و تواضعي زبانزد بود.
اين شهيد گرانقدر به عنوان كارمند در شركت توزيع برق منطقه‌اي كار مي‌كرد و از خانواده‌اي است كه چندين شهيد را تقديم انقلاب اسلامي كرده است.
وي دوران ابتدايي را در در روستاي بنوبند گذراند و به دليل نبود امكانات ادامه تحصيل در مقطع راهنمايي و دبيرستان، به بندرعباس آمد و موفق به اخذ ديپلم حسابداري شد.
شهيد بنوبندي رضايي مدتي كارمند شهرداري بندرعباس بود و بعد به شركت توزيع برق منطقه‌اي رفت.
وي فردي خوش رفتار و با ادب بود و احترام زيادي به پدر و مادر و آشنايان مي‌گذاشت.
شهيد علي بنوبندي رضايي كه در سال ۱۳۶۳ ازدواج كرد صاحب پسري به نام هادي شد.
وي پس از ۱۱ ماه حضور در جبهه و شركت در عمليات هاي كربلاي «۴ و ۵» سرانجام هفتم بهمن سال ۱۳۶۵ با سمت فرماندهي دسته بر اثر اصابت تركش به سر، دست و پا در منطقه عملياتي شلمچه به شهادت رسيد.
برادر وي به نام «محمد بنوبندي رضايي» نيز از شهيدان دوران دفاع مقدس است و با اين كه نزديك به چهار سال از خودش كوچكتر بود اما به فاصله يكسال در ماه بهمن ۱۳۶۴ به شهادت رسيد.
شهيد علي بنوبندي رضايي ابتداي وصيت نامه اش را با استغفار به درگاه خداوند متعال شروع و بيان مي‌كند: اين جانب علي رضايي چندجمله اي به عنوان وصيت نامه خدمت شما عزيزان متذكر مي‌شوم، در مرحله اول تقاضايي كه از شما امت شهيد پرور دارم اين است كه امام امت اين قلب تپنده تمامي امت اسلامي را ياري كنيد و هيچ گاه حتي لحظه‌اي او را تنها نگذاريد و قدر اين جنگ و انقلاب را بدانيد.
وي در ادامه وصيت نامه اش ابراز مي‌كند: از پدر و مادر عزيزم تقاضاي من اين است، گرچه مي‌دانيد اگر شهيد شوم اولين فرزند شما مي‌باشم كه قرباني شده‌ام ولي به ياد امام حسين(ع) و علي اكبر حسين(ع) و يارانش در روز عاشورا كه قرباني شدند، باشيد و براي من گريه نكنيد و به ياد آن عزيزان باشيد، گرچه فرزند خوبي براي شما نبودم لذا از شما حلاليت مي طلبم و شما را به صبر و تقوا دعوت مي كنم.
شهيد بنوبندي رضايي ادامه مي‌دهد: از خواهرانم مي‌خواهم كه زينب وار باشند، حجاب خود را رعايت كنند و در مراسم‌هاي مذهبي شركت كنند و از اين كه برادر خوبي براي شما نبودم معذرت مي‌خواهم و از برادرانم مي‌خواهم كه فرزندانمان را با مسائل اسلام و قرآن تربيت كنند و از همسرم مي‌خواهم كه فرزندم هادي را با مساله‌هاي اسلام آشنا سازد و خود هم به دستورات قرآن عمل كند.
وي وصيت نامه خود را با اين جمله زيبا كه خدايا، خدايا تا انقلاب مهدي(عج) حتي كنار «مهدي(عج)» خميني را نگه دار به پايان مي‌برد.

انتهای خبر/