حامد آزادی در یادداشتی اختصاصی برای پایگاه خبری تحلیلی «هرمز» نوشت: باگذشت ۱۷ ماه از عملیات غرورآفرین طوفان الاقصی و آغاز جنایات مستمر و نسل‌کشی توحش آمیز رژیم کودک‌کش و اشغالگر صهیونیستی، سرانجام این رژیم اهریمنی ناچار شد پس از زیر پا گذاشتن خطوط قرمز خود و عقب‌نشینی در برابر خواسته‌های مقاومت، پیمان آتش‌بس را بپذیرد.

انعقاد این پیمان در حالی صورت گرفت که رژیم منحوس صهیونیستی مدعی شده بود تا نابودی کامل حماس، اشغال کامل نوار غزه و آزادی اسرای صهیونیست (بدون انعقاد پیمان آتش‌بس)، خبری از پایان جنگ غزه نخواهد بود.

اکنون نتانیاهو و دیگر شیاطینی که دست آنها به خون هزاران کودک بی‌گناه فلسطینی آغشته است، ناچار به امضای توافقی رسمی شده‌اند که طرف مقابل آن حماس است. بدون شک پیروزی بزرگ مقاومت در جنگ غزه، محدود به ابعاد میدانی و منطقه‌ای نبوده و مصداق مواجهه موفقیت‌آمیز آنها با جنگ ترکیبی دشمن است.
 
 طوفان الاقصی یک راهبرد در مقابل سلطه بود
 
 دومین سالگرد عملیات بزرگ و تاریخی طوفان الاقصی مقارن شد با اعلام آتش‌بس در غزه؛ تقارنی که برخی‌ها تلاش کردند تا آن را بهانه‌ای برای زیرسؤال‌بردن اصل این عملیات قرار دهند! این جریان‌های رسانه‌ای تلاش کردنــد طراحان عملیات، از جملــه جنبش حماس و فرماندهان شهید آن همچون «یحیی سنوار» را مسئول تشدید جنایات رژیم صهیونی در دو سال گذشته معرفی کنند.
 عملیات طوفان الاقصی، نه یک اقدام احساســی و واکنشی، بلکه یک طراحی راهبردی و مبتنی بر تحلیل دقیق از وضعیت کامل فلســطین در عرصه سیاســی و میدان بود.
این عملیات در شرایطی طراحی شد که رژیم صهیونی با شدت بی‌سابقه‌ای به سیاست شهرک‌سازی، تخریب منازل فلســطینیان و تحقیر و تحریم مســتمر ســاکنان غزه و کرانــه باختری ادامه می‌داد. در چنین شرایطی، سکوت و انفعال به معنای پذیرش کامل سلطه و حذف تدریجی هویت فلسطینی بود.
 
 طوفان الاقصی پیمان ابراهیم را خنثی کرد
 
 از ســوی دیگــر، رژیم صهیونــی بــا بهره‌گیری از حمایت‌های بی‌قیدوشرط غرب، به‌ویژه آمریکا، در حال تثبیت یک نظم جدیــد در منطقه بود؛ نظمی که از رهگذر «توافق ابراهیم» به وجود می‌آمد و در آن صورت فلســطین دیگر موضوعی محوری نبــود و آرمان آزادی قدس به حاشیه رانده می‌شد. 

در چنین فضایی، عملیات طوفان الاقصی به‌مثابه یک ضربه راهبردی، معادلات منطقه‌ای را برهم زد. اما شبه‌های که امروز در گوشه‌وکنار مطرح می‌شود این است که این عملیات موجب شد رژیم صهیونی بهانه و دســتاویزی پیدا کند تا به جنایات گسترده‌تری دست بزند؛ این تحلیل، از اساس غلط است. چرا که جنایات رژیم صهیونی نه صرفاً واکنشی به عملیات طوفان الاقصی، بلکه ادامه روندی است که سال‌ها پیش آغاز شده بود. 

طوفان الاقصی، نه آغازگر خشونت، بلکه پاسخ به خشونت ساختاری و تاریخی رژیم اشغالگر بود. اگر این عملیات انجام نمی‌شد، روند حذف فلسطین از نقشه سیاســی منطقه با سرعت بیشتری پیش می‌رفت و مقاومت به‌تدریج به یک خاطره تبدیل می‌شد.

 آمریکا ناجی صهیونیستی‌ها شد 
 
 مذاکرات صلح برای جنگ غزه در شرم‌الشیخ قطر و با حضور میانجیگران مصری، قطری و ترکیه‌ای در هفته گذشته سرانجام به نتیجه رسید و دو طرف آماده شــدند تا این توافق‌نامه را اجرا کنند.
نقش پر رنگ دولت ترامپ و اعزام «جرارد کوشنر» و «اریل ویتکاف» بــرای تضمین توافق مرحلــه اول طرح آتش‌بس (آزادسازی اســرا، عقب‌نشینی تدریجی رژیم صهیونی، و ارسال کمک‌های انسانی) به‌نوعی نشان می‌دهد، ایالات متحده نه‌تنها
در مرحله پیش از جنگ در برنامه‌های پشتیبانی و ارتقای فناوری‌های نظامی و صنعتی و... همراه با رژیم بود و همچنین در طول جنگ دائمت با رژیم همکاری و حمایت بی‌حدوحصر داشــت؛ بلکه در مرحله نجــات رژیم از بی‌آبرویی و شکست نیز به‌عنوان یک ناجی و کسی که برنامه پایان جنگ را برای بیرون‌کشیدن رژیم صهیونی و نتانیاهو پیگیــری می‌کند، در کنار رژیم غاصب صهیونی قرار گرفت.
 بن‌بست نتانیاهو و اعتراف به شکست
 نتانیاهو در مصاحبه با «بن شــاپیرو» اعتراف کرد: پایان جنگ نزدیک است، اما حماس را شکست نداده‌ایم. این اعتراف تلــخ، یعنی آنکه پس از دو ســال و نیم جنایت و تجاوز بــه اصلی‌ترین هدف خود که همان نابودی حماس یا تسلیم‌شدن غیرنظامی شدن حماس بود هم نرسیدند و جز تحمیل هزینه بسیار گزاف برای رژیم، هیچ دستاورد دیگری نداشته اســت.

 برتری حماس در میدان سیاست و رسانه 
 
 دستاوردهای حماس در این آتش آن‌چنان مهم و تحسین‌برانگیز است که نشانه دهنده اقتدار آنها در میدان سیاست و مذاکره قدرتمندانه است. بررسی مفاد آتش‌بس جنگ غزه نشان می‌دهد، حماس هوشــمندانه طرح صلــح تحمیلی آمریکا را که مانند طرح تســلیم صرف بــود، به یک توافق بــرد - برد تبدیل کرده و منافع ملت فلســطین را در نظر گرفت.

عقب‌نشینی به خط زرد، حفظ غزه و تبادل ۴۸ گروگان (۲۰ زنده، ۲۸ کشته) با ۲۰۰۰ زندانی فلســطینی، از جمله ۲۵۰ حبس ابــد مثل مروان برغوثی و احمد ســعدات و همچنین محول‌کردن برخی جزئیات آتش‌بس به مذاکرات آینده به‌صورت هوشمندانه از سوی حماس در طرح اصلاحی کاملاً گنجانده شــد و ایالات متحــده و رژیم هم زمانی که دیدند با توســل به قدرت زور و خشونت‌گرایی نمی‌توانند به هیچ یک از اهداف خود برسند و صرفاً با ادامه‌دار شدن این جنگ منافع سیاسی، اقتصادی و... خود را تلف می‌کنند، به این آتش‌بس تن دادند.
 در میان این تحــولات، نباید از نقش رسانه‌ای و دیپلماتیــک حماس غافل شــد. حماس توانســته است باتکیه‌بر پیروزی‌های میدانی و افکار عمومی جهانی، مواضع خود را تقویت کند.
 
 وقتی مظلومیت غزه بین‌المللی می‌شود
 
 چندی پیش جناره گتوزو سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا در آستانه دیدار با تیم رژیم غاصب صهیونیستی گفت: «می‌دانیم که باید بازی کنیم، وگرنه نتیجه ۳-۰ به ضرر ما خواهد شد.» او افزود: «تکرار می‌کنم که دیدن آنچه بر بی‌گناهان و کودکان می‌رود بسیار غم‌انگیز است؛ وقتی همه این‌ها را می‌بینم، قلبم به درد می‌آید.»

 گتوزو در آستانه برگزاری بازی برگشت در ایتالیا نیز به خبرنگاران گفت: «خوشحالیم که این آتش‌بس برقرار شده است. دیدن بازگشت مردم غزه به خانه و سرزمینشان صحنه‌ای احساسی است. ما هم فردا سعی داریم بازی خودمان را انجام دهیم و می‌دانیم که اعتراضاتی در بیرون از ورزشگاه برگزار خواهد شد.»

 این صحبت‌های یک سرمربی در قلب اروپا است که بر مظلومیت مردم غزه و پیروزی مقاومت و حماس برابر بیش از ۲ سال حمله وحشیانه با خانه و کاشانه‌شان گواه می‌دهد و این امر نقش ما مسلمین را در تبیین این پروری بزرگ بیشتر و بیشتر می‌کند.