
سکینه یدک در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز» با اشاره به نحوه ورود خود به حرفه هنری، اظهار کرد: به طور حرفهای از سال ۱۳۸۹ به دلیل عشق و علاقه وارد عرصه هنری شدم و دوست داشتم از افراد باتجربه در این عرصه مهارتی کسب کنم و در کارگاههای آموزش بازیگری اداره ارشاد شرکت کردم که مشوقم در آن زمان عباس اشرافی رئیس اداره ارشاد شهرستان و عبدالرحمن لشکری زاده رئیس فرهنگسرا بودند.
این هنرمند جاسک به بازهای تئاتری خودپرداخت و گفت: تئاتر چهار تابلوی مضحک، خودکشی سهنفره، شب بزرگ، کی گفت آری کی گفت نه، دن کامیلو و مرگ لاکچری از جمله نمایشهایی بود که در آن نقشآفرینی کردم.
یدک در ادامه بیان کرد: فیلم کوتاه صفر به در به نویسندگی و کارگردانی خودم و داستان کوتاه غم شهروک و بقیه آثار هنریام را در حد چرکنویس میدانم.
وی اضافه کرد: موضوع فیلم کوتاه من تلفیقی از یک رسم قدیمی به نام چهارشنبه آخری با یک معضل اجتماعی اعتیاد بود و در اول یک طرح و ایده بود که در یک جشنواره این طرح برگزیده شد و با حمایت مالی مؤسسه سینمایی هستیشناس ایرانیان، امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان، اداره ارشاد اسلامی شهرستان جاسک و کانون فیلم و عکس جاسک توانستم فیلم کوتاه صفر به در را بسازم.
این هنرمند جاسک تصریح کرد: قصهگویی در شبهای فرهنگی جاسک و همچنین همکاری با بسیج هنرمندان برای آیتمهای نمایشی کوتاه برای مناسبتهای گوناگون طراحی شده بهعنوان نویسنده و کارگردان و گاهی بازیگری، از دیگر فعالیتهای هنری من بود که در آن نقشآفرینی کردهام.
بازیگر فیلم کوتاه صفر به در به مقامهای کسب شده خود در حوزههای مختلف هنری اشاره کرد و افزود: تقدیر بازیگری زن در جشنواره استانی تئاتر فجر در سال ۹۴، نفر سوم داستان کوتاه غم شهروک در جشنواره منطقهای چابهار در سال ۱۴۰۱، جایزه ویژه هیئت داوران برای فیلم کوتاه در جشنواره ۱۰۵ ثانیهای صفر به در، در سال ۱۴۰۲، راهیابی فیلم صفر به در به جشنواره اردیبهشت ۱۴۰۲ و برگزیده قصهگویی در جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورشی در مرحله شهرستانی و راهیابی به مرحله استانی از جمله مقامهای کسب شدهام بود.
یدک گفت: بازتاب شرایط جامعه، آگاهی مردم از مسائل اطراف، آشنایی با فرهنگ و اصالت خود و صدای مردم بودن میتواند از رسالت اصلی یک هنرمند باشد.
وی در پاسخ به سؤال اینکه «چه شد که هم بازیگری تئاتر، فیلم و داستان کوتاه را همزمان پذیرفتید و انجام هر سه کار سخت نبود؟»، اظهار کرد: هر کدام در یک برهه زمانی انجام میشد و یک بازیگر تئاتر همه هنرها را در خود دارد و زمانی که میخواهیم بازیگری کنیم باید قدرت تخیل و تجسم ما بالا باشد و این قدرت کمک میکند بنویسی و همینقدر سبب خلق ایده برای فیلم میشود و میتوانی فیلم بسازی و هر سه مورد به هم مربوط هستند و تکمیلکننده یکدیگرند.
این هنرمند جاسک بیان کرد: مدتی است به علت مشغله کاری و زندگی در فعالیتهای هنری کمرنگ شدهام چرا که در اجتماع معلم و مادر دو فرزند هستم و این دو باعث شده که مشغلهها بیشتر شود و بهصورت مستمر نتوانم وقت بگذارم و حتی یک سریکارها را نیمهکاره رها کردم.
یدک با اشاره به وضعیت تئاتر در شهرستان جاسک، گفت: در حال حاضر تئاتر شهرمان بیمار است و نیاز به کمک دارد چرا که در جاسک بازیگران زیادی در عرصه تئاتر وجود دارد؛ اما کارگردان به معنای واقعی وجود ندارد و نیاز به کارگاههایی با استادهای مجرب دارد که انگیزه و مشاوری باشد برای کسانی که در این عرصه فعالیت میکنند.
وی به دغدغه هنری و شخصی خود در زمینه هنری اشاره کرد و افزود: هر بیماری نیاز به دارو دارد، روح و روان من هم نیاز به فعالیت هنری دارد و به معنای واقعی حالم خوب است و باتوجهبه مشکلات و سختیهایی که این روزها همراه ماست نوشداروی قوی برای من است.
این بازیگر تئاتر کی گفت آری کی گفت نه تصریح کرد: چالشهایی که در مسیر کاری من وجود دارد شاید کمی مسخره به نظر بیاید؛ اما بچهداری کمی مانع فعالیتهای هنریام شده و اینکه اطرافیانم به هنر اهمیتی قائل نیستند و نهتنها هیچ همکاری در این زمینه نمیکنند و بالعکس حتی مانع کارم میشوند.
یدک به نقش هنرمندان در ایجاد علاقۀ نسل جوان به تئاتر پرداخت و گفت: هنرمندان باید با فعالیتهای خودشان و بهکارگیری نسل جوان در کنار خود، شیرینی هنر را لمس کنند و آگاهسازی آنها میتواند کمک شایانی به هنر باشد، خصوصاً که این روزها نسل جوان از سن کم به دنبال حاشیههای بیربط و مخرب هستند.
وی بیان کرد: حتی اگر برای اجتماع و مردم نمیخواهید کاری کنید برای روح و روان خودتان وارد عرصه هنر شوید و بهعنوان شغل و درآمدزایی روی هنر فکر نکنید تنها از روی عشق و علاقه وارد این حیطه هنری شوید.
این هنرمند جاسک به تأثیر هنرهای خود بر روی دانشآموزان اشاره کرد و افزود: چون معلم کلاس اول هستم بعضی وقتها از نمایش در کلاس و قصهگویی استفاده کردم.
یدک خاطرنشان کرد: امیدوارم دغدغهها و چالشهای سر راهم کمتر شوند تا دوباره به دنیای هنر باهمت، دانش و قدرتی بیشتر بازگردم و باعلاقه به شغل و حرفهام بپردازم، اگر آدم موفقتری در زمینه هنری نشوم؛ ولی مسلماً حتماً آدم خوشحالتری خواهم شد.
انتهای خبر/