به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمز، شهید «محمد داربر» يكم خرداد ۱۳۴۳، در روستاي كلوچان تابعه شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش ابراهيم، كارمند بود و مادرش شوكت نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست ‌و يكم فروردين ۱۳۶۴، در كوشك بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش واقع است. 

وصیت‌نامه شهید:

حجابتان را فراموش نکنید چرا که حجاب، سنگر است

کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ.

(سوره بقره، آیه ۱۸۰)

کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ

همه موجودات ناگزیر از چشیدن جام مرگ‌اند، و حیات جاودانه تنها از آنِ ذات اقدس پروردگار است.

امروز بنا به گفته فرماندهی، به‌ زودی حمله‌ای انجام خواهد شد، و من خود را برای این نبرد آماده می‌کنم. امیدوارم که خداوند این جهاد را از من بپذیرد، چرا که مکتب اسلام، با تربیت فرزندانی سلحشور و الگوهایی از ایثار و اخلاص، حقانیت خود را به اثبات رسانده است. فرزندانی که با جهادشان، تجلی روشنی از آیات الهی هستند، و امام امت، قلم و بیانش را ناتوان از توصیف مقام آنان می‌داند.

من نیز آرزومندم که به این فیض عظیم نائل شوم و در بهشت برین، در کنار دیگر همسنگرانم آرام گیرم، اگر خداوند مرا لایق بداند.

پدر و مادر عزیزم، خواهران گرامی‌ام، اگر در این راه مقدس زنده ماندم، که خدا را شکر؛ اما اگر به شهادت رسیدم، که این همان آرزوی دیرینه‌ام است. برای من گریه نکنید، تا روحم در آرامش باشد، زیرا دشمن ما همین اشک‌های شما را می‌خواهد. آن‌ها می‌خواهند که شما بر مزار جوانتان اشک بریزید و روحیه‌تان را از دست بدهید. اما شما صبور و بردبار باشید، حتی اگر من تنها پسرتان و عصای دستتان باشم.

مادر عزیزم، به خواهرانم گفته‌ام و باز هم وصیت می‌کنم که اخلاق اسلامی خود را حفظ کنند. حجابشان را فراموش نکنند، چرا که حجاب، سنگر است. نماز و روزه‌تان را ترک نکنید.

پدر و مادر عزیزم، در نماز شب، برای آمرزش روحم دعا کنید.

از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟

به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم

مرغ باغ ملکوتم، نیم از عالم خاک

دو سه روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم...

انتهای خبر/