به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، زینب شکوه فعال رسانه‌ای استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: به مناسبت روز خبرنگار امسال، همچون سایر همکاران رسانه‌ای، از سوی مسئولان و مديران دستگاه‌های مختلف، مورد تقدیر واقع شدم، اما قشنگ‌ترین و ماندگارترین هدیه‌، آن هم در روز خبرنگار، از سوی یکی از مسئولان عالی‌رتبه استان هرمزگان دریافت کردم که برای همیشه در قلب و ذهنم جاودانه شد.

روز چهارشنبه ۱۷ مردادماه سال ۱۴۰۳، به اتفاق همکاران رسانه‌ای در نشست خبری فرمانده انتظامی استان هرمزگان شرکت کردم، پس از اتمام صحبت‌های سردار جاویدان فرمانده انتظامی استان و پرسش و پاسخ که معمولا پایان صحبت‌های هر مسئولی انجام می‌گیرد، نوبت به تقدیر از خبرنگاران به مناسبت روز خبرنگار شد، همکاران، یکی یکی اسم‌شان خوانده می‌شد و برای تحویل لوح سپاس از دست سردار جاویدان به سمت جایگاه می‌رفتند و هدیه خود را دریافت می‌کردند و عکس یادگاری می‌انداختند.

طولی نکشید که اسمم را صدا زدند، بلند شدم و چادرم را مرتب‌تر کردم و رفتم تا لوح خود را بگیرم، چند قدم مانده بود تا به جایگاه برسم، از همان چندقدمی، فرمانده انتظامي استان، دوبار جمله «درود بر شما» را تکرار کرد و در آخر گفت «درود بر چادرت».

با شنیدن این جمله و چهره شاد و بشاش سردار جاویدان، شوق عجیبی تمام وجودم را فرا گرفت و دوست داشتم با تمام وجودم در پاسخ به این جمله به یادماندنی بگویم «درود بر شرفتان، درود بر غیرتتان».

 راستش، وقتی سردار جاویدان این جمله را بیان کرد، به خودم و به چادرم بالیدم، همان چادری که بخاطرش بارها و بارها از طرف برخی دوستان و اطرافیان و حتی غریبه‌ها، سرزنش می‌شدم و چنین می‌گفتند «خودتو توی این چادر خفه کردی»، یا «توی این گرما و شرجی، چادر سیاه نپوشی، نمیشه؟!» و....

البته به هر کدام از سئوال‌شان با جدیت، اما با حفظ احترام، پاسخ می‌دادم و فلسفه پوشیدن چادر را برایشان بیان می‌کردم و می‌گفتم چادر هدیه حضرت زهرا(س) هست و با جان و دل، از این هدیه پاسداری می‌کنم، یا حضرت زینب(س) در کربلا با آن همه مصیبت، چادر از سرش نیفتاد، آن‌وقت من بخاطر گرما و شرجی، چادرم زمین بگذارم؟ هرگز این کار را نخواهم کرد، من برای حفظ چادرم، سرم هم می‌دهم و پای اعتقاداتم می‌ایستم، متوجه می‌شدم که پاسخم قانع‌شان نمی‌کند، اما برایم مهم نبود، آنچه برای من حائز اهمیت بوده و خواهد بود، حفظ پوشش با چادر و بیان اهمیت و زیبایی‌های آن هست.

 روزی در خیابان سوار ماشین بودم و طبق معمول بیلبوردهای سطح شهر را تماشا می‌کردم، روی یکی از بیلبوردها، جمله زیبایی‌، نظرم را جلب کرد که نوشته بود؛ «بگذار به چادرت پیله کنند، به پروانه شدنت می‌ارزد».

مقام معظم رهبری، پیرامون چادر و ارزشی که به زن می بخشد فرموده‌اند چادر، نشانه ملی ماست، موقع خرید اجناس از بازار، خریداران، به دنبال بهترین برند هستند و هزینه بیشتری را به خاطر برند آن جنس پرداخت می‌کنند، برند یک زن مسلمان نیز چادرش هست و به وی، ارزش و اعتبار می‌بخشد و از زن، در برابر آسیب‌های مختلف، محافظت می‌کند چون چادر، ارزش هست.

برای جاری ساختن سیره اهل بیت(ع) در زندگیمان، به عنوان بهترین الگو برای همه بشریت، توجه به چادر است، با بررسی تاریخ جوامع اصیل، درمی‌یابیم که نسبت به پوشش چادر حساسیت داشتند، اگر تا حدودی امروزه در جوامع و ادیان دیگر نسبت به این پوشش بی‌اعتنا شده‌اند به واسطه تهاجم بی‌وقفه و حملاتی است که به چادر می‌شود، چراکه چادر، به زن عزتمندی و شخصیت می‌بخشد.

 چادر همچون سپر دفاعی، زن را در برابر آسیب‌های فکری و اجتماعی حفظ می‌کند و به مثابه گنجی نایاب هست، حجاب هرچند برای مرد و زن واجب است، اما به زن و برای حفظ زیبایی‌هایش قطعا بهتر و بیشتر خواهد بود.

 چادر، نشانه زن متمدن هست، بعضی‌ها این‌چنین بیان می‌کنند که چادر نشانه چیست!؟ در پاسخ باید گفت که پوشش و چادر، نشانه شخصیت زن هست. انسان، بواسطه عقل و پوششی که دارد، خلیفه الله و اشرف مخلوقات است، لذا پوشش نشان شخصیت انسان هست، ما انسانیم و با همین دو ویژگی مهم، با حیوانات فرق داریم. اگر انسان بخواهد حرکت حیوانات را انجام بدهد یا آن روش حیوان را در پیش بگیرد، به فرموده قرآن کریم، از حیوانات پست‌تر است، و انسان به جایی می‌رسد که از حیوان پست‌تر می‌شود.

 بنابراین حجاب، نشانه شخصیت زن است و زنان، چادرشان را از حضرت فاطمه زهرا(س) به ارث برده‌اند، ارثی مادی و معنوی، که همانند ارث مادی، فانی و تمام‌شدنی نیست، این ارثیه، امروز به ما رسیده و افتخار می‌کنیم که در امر چادر، وارثان حضرت زهرا(س) هستیم.

در پایان یادآور می‌شوم که با مطالعه وصیت‌نامه شهدا دریافتم که سفارش و تأکید این والامقامان، بر حفظ حجاب بوده است، لذا چادرم، وصیت برادر شهیدم است و می‌پوشم تا نگویم شهدا شرمنده‌ام.