به گزارش شبکه اطلاع رسانی هرمز، مهدی ملاحی، دانش‌آموخته علوم سیاسی و مسئول مجمع دانشگاهیان انقلاب اسلامی استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: اعتماد جامعه به نخبگان جوان به معنای اعتقاد و اعتماد به قدرت، توانایی، و تخصص نخبگان جوان است. در این حالت، جامعه به عنوان یک ساختار اجتماعی، به نخبگان جوان اعتماد کامل می‌کند و به آن‌ها فرصت و مسئولیت‌هایی را می‌دهد تا در قانونگذاری، سیاست، فرهنگ، علم، صنعت و سایر حوزه‌های زندگی اجتماعی و توسعه کشور نقش‌آفرینی داشته باشند.

اعتماد جامعه به نخبگان جوان می‌تواند از دو جنبه مهم برخوردار باشد. اولاً، آن‌ها دارای دانش و مهارتهای تخصصی نوآورانه هستند که می‌توانند در راستای پیشبرد اهداف جامعه مورد استفاده قرار دهند. دانش و مهارتهای تخصصی نوآورانه نخبگان جوان باعث می‌شود تا حل خلاقانه مسائل و راهکارهای نوین در مواجهه با چالش‌ها و مسائل جدید پیدا کنند.

دوماً، نخبگان جوان معمولاً بازنگری و نقد برخی سازمان‌ها و سیاست‌های قدیمی را در دست دارند و به دنبال بهبود و اصلاح آن‌ها هستند. این توانایی نخبگان جوان در ارائه نقد سازنده و پیشنهادات برای بهبود عملکرد سازمان‌ها و سیاست‌ها، باعث می‌شود تا جامعه به آن‌ها اعتماد کند و آن‌ها را به عنوان مشاوران، تصمیم‌گیران و تصمیم سازان خود بپذیرد.

مشارکت حداکثری مردم به معنای فعالیت و شرکت فعال و جدی افراد در مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و زیست محیطی جامعه است. در این حالت، مردم به عنوان عوامل اصلی تحقق تغییرات و توسعه، به صورت فعال در فرایند تصمیم‌گیری و اجرای برنامه‌ها و سیاست‌های عمومی شرکت می‌کنند.

مشارکت حداکثری مردم به دو شکل مهم می‌تواند رخ دهد. اولاً، در فرآیند تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری، مردم دارای نقش فعالی داشته باشند. این شامل شرکت در انتخابات، ارائه نظرات و پیشنهادات در بحث‌های عمومی، و شرکت در سازمان‌ها و نهادهای مشارکتی می‌شود. این نوع مشارکت مردم باعث می‌شود تا تصمیمات اجتماعی و سیاسی و... بر اساس نیازها و نظرات واقعی مردم شکل بگیرد.

مشارکت حداکثری مردم شامل شرکت فعال در اجرای برنامه‌ها و پروژه‌های عمومی است. در این حالت، مردم به عنوان همکاران و مشارکت‌کنندگان در اقدامات عملیاتی جامعه، مانند طرح‌های توسعه محلی، پروژه‌های زیرساختی، برنامه‌های اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی، به صورت مستقیم و فعال درگیر می‌شوند.

مشارکت حداکثری مردم مزایای زیادی دارد. اولاً، این باعث ایجاد احساس مسئولیت و تعلق در مردم می‌شود، زیرا آن‌ها حقیقتاً در فرایند تصمیم‌گیری و اجرا شرکت می‌کنند و نتایج اقدامات خود را می‌بینند. این احساس مسئولیت و تعلق، باعث افزایش انگیزه و اراده مردم برای مشارکت فعال‌تر در امور اجتماعی می‌شود.

ثانیاً، مشارکت حداکثری مردم منجر به افزایش شفافیت و اعتماد عمومی می‌شود. زمانی که مردم از فرصت شرکت در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای برنامه‌ها بهره‌مند هستند، احساس می‌کنند که نظرات و نیازهایشان شنیده شده است و تصمیمات بر اساس منافع عمومی هستند. که در شرایط کنونی مشارکت حداکثری در انتخابات، اعتماد مردم به نظام سیاسی و اجتماعی را تقویت می‌کند و به پایداری و پیشرفت کشور در سطح منطقه ای و بین المللی کمک می‌کند.

امیدآفرینی به معنای ایجاد امید و انگیزه در جامعه است. وقتی که افراد به آینده با امید و اعتماد نگاه می‌کنند و احساس می‌کنند که توانایی تحول و بهبود را دارند، امیدآفرینی در جامعه شکل می‌گیرد.

امیدآفرینی نقش مهمی در توسعه و پیشرفت کشور دارد. اولاً، امیدآفرینی باعث تحرک و انگیزه مردم برای دستیابی به اهداف و آرزوهایشان می‌شود. وقتی که افراد امیدوار باشند که تلاش‌هایشان به نتایج مثبت منجر می‌شود، تمایل بیشتر به فعالیت‌ها و تلاش‌های سازنده افزایش می‌یابد. این انگیزه و تحرک می‌تواند به رشد شخصی و حرفه‌ای فرد و همچنین به توسعه کشور کمک کند.

دوماً، امیدآفرینی باعث ایجاد محیطی مثبت و متقابل میان اعضای جامعه می‌شود. وقتی که افراد امیدوار باشند و با دیگران همکاری کنند، ارتباطات مثبت و سازنده بین افراد برقرار می‌شود. این ارتباطات می‌تواند به تعاملات مثبت، تشکیل گروه‌های کاری و اجتماعی قوی و تعامل بین نخبگان جوان و سایر اعضای جامعه منجر شود.

سوماً، امیدآفرینی باعث تحقق اهداف و آرزوهای جامعه می‌شود. وقتی که افراد از قدرت خود و توانایی‌هایشان اطمینان داشته باشند، به تلاش بیشتری برای رسیدن به اهداف جامعه خواهند پرداخت. این تلاش‌ها می‌تواند به توسعه اقتصادی، بهبود شرایط زندگی و معیشت، ایجاد عدالت اجتماعی و توسعه فرهنگی منجر شود.

در نهایت، امیدآفرینی باعث تقویت اراده و استقامت در برابر مشکلات و چالش‌های جامعه می‌شود. وقتی که افراد امید داشته باشند، بهترین راه‌حل‌ها را برای مواجهه با مشکلات پیدا خواهند کرد. این استقامت و اراده می‌تواند به پایداری توسعه و مقابله با مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دشوار کمک کند.

به طور کلی، اعتماد جامعه به نخبگان جوان، مشارکت حداکثری مردم و امیدآفرینی عواملی هستند که می‌توانند به توسعه و پیشرفت ماندگار جامعه کمک کنند. اعتماد به نخبگان جوان باعث می‌شود تا دانش و مهارتشان بهره‌برداری شود، مشارکت حداکثری مردم باعث تحول می‌شود و امیدآفرینی باعث ایجاد انگیزه، اتحاد و پیشرفت در جامعه می‌شود.

در نتیجه توجه به نخبگان جوان و مشارکت حداکثری مردم در انتخاب آن‌ها، امکانات و فرصت‌های لازم برای رشد و توسعه منابع انسانی و سرمایه انسانی را فراهم کرده و بازآفرینی امید در جامعه را تقویت می‌کند. همچنین، آن‌ها را قادر می‌سازد تا با دانش و مهارت خود به جامعه خدمت کنند و راهبرد‌ها و سیاست‌هایی را به پیش ببرند که سبب پیشرفت ماندگار، توسعه پایدار و آینده روشن کشور می‌شود.

انتهای یادداشت/