به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی هرمز، شهید حسین اولی‌پور بندری یکم دی‌ماه ۱۳۴۱ در روستای نظام‌آباد از توابع شهرستان حاجی‌آباد به دنیا آمد. پدرش یاور، کشاورز بود و مادرش، آرام‌جان زرجام، از او به عنوان فرزندی خوش‌اخلاق، مؤمن و وفادار یاد می‌کند.
شهید اولی‌پور بندری تا پایان دوره ابتدایی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد. او که سرباز ارتش جمهوری اسلامی ایران بود، با میل و علاقه شخصی به جبهه‌های دفاع مقدس اعزام شد و در هشتم تیرماه ۱۳۶۲ در منطقه میرآباد کرمان، هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب، بر اثر اصابت مواد منفجره به سر و صورت به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر او در روستای شاهرود، زادگاهش، به خاک سپرده شد.
مادر شهید در گفتگویی با خبرنگار ما، با بیان ویژگی‌های اخلاقی فرزندش گفت: حسین همیشه مهربان، خوش‌رو و کمک‌حال من و پدرش در کار کشاورزی بود. اهل نماز اول وقت، روزه‌داری و حضور در مراسم‌های مذهبی بود و با دوستانش رفتاری بسیار صمیمی و وفادارانه داشت.
وی افزود: علاقه عمیقی به امام خمینی(ره) داشت و دیوارهای اتاقش را با عکس‌های ایشان پوشانده بود. با اینکه سال‌هاست شهید شده، اما هنوز حضورش را در خانه احساس می‌کنم؛ گاهی تصور می‌کنم وارد اتاقش شده و عکس امام را می‌بوسد.
مادر این شهید والامقام با اشاره به آخرین گفت‌وگوی خود با فرزندش گفت: پیش از اعزام گفت اگر مسئول مین‌گذاری باشم، ممکن است بازنگردم. از من خواست برایش دعا کنم. با شور و امید به شهادت رفت و دیگر بازنگشت. تنها آرزویش شهادت در راه خدا بود.
او همچنین خاطره‌ای از زبان فرزندش نقل کرد و گفت: در جبهه، زمانی‌که مسئول گروهان اعلام کرد هرکس می‌خواهد برای دیدار با پدر و مادرش مرخصی بگیرد، حسین دستش را بلند کرد و گفت: من مسئول مین‌گذاری هستم، مرا مرخص کنید تا پدر و مادرم را ببینم.
شهید حسین اولی‌پور بندری از جمله جوانانی بود که در اوج ایمان، بصیرت و عشق به ولایت، راه جهاد را انتخاب کرد و با نثار جان خود در راه دفاع از میهن اسلامی، نامش را در تاریخ افتخارآفرین ایران جاودانه ساخت.
انتهای خبر/
