به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ معلمی فداکار در شهرستان جاسک هر روز با پیمودن مسیری ۸۰ کیلومتری به دانش‌آموزانش درس می‌دهد و وی برای رسیدن به روستای کرگو در بخش مرکزی، می‌بایست ۲۰ کیلومتر از این مسیر را که به دلیل شرایط سخت و صعب‌العبور بودن، تنها با موتورسیکلت قابل طی‌کردن است، بگذراند.
این سفر پرچالش، نیازمند تلاش و صبر بسیاری است و او باوجود تمام رنج‌ها و مشقت‌ها، هر روز به عشق آموزش و یادگیری، به این مسیر ادامه می‌دهد.
این معلم با برنامه‌ریزی دقیق، هر روز ساعت پنج صبح از خانه‌اش حرکت می‌کند و با پشت سر گذاشتن مسیر سخت‌گذر، ساعت ۷ صبح به مدرسه می‌رسد.
فداکاری و تعهد این آموزگار نسبت به آموزش، الگویی الهام‌بخش برای همه و نشان‌دهنده عشق و علاقه‌اش به دانش‌آموزان و آینده‌سازان سرزمینش است.
آری عبدالرحیم مختاری، معلم سخت‌کوش و تلاش‌گر بخش مرکزی در دهستان گابریگ جاسک برای تدریس به هشت دانش‌آموز دبستان «شهید ابراهیم هادی» روستای کرگو هر روز ۸۰ کیلومتر مسافت را طی می‌کند.
به‌عنوان اولین سؤال تعریفی از شغل معلمی را از زبان خودتان بیان بفرمایید
معلمی برای من یعنی تلاش برای شکوفایی استعدادها و ایجاد انگیزه در بین دانش‌آموزان به‌ویژه در مناطقی که از امکانات آموزشی کمی برخوردار است.
دغدغه اصلی شما به‌عنوان یک فرد فرهنگی دغدغه‌مند چیست؟
دغدغه اصلی من فراهم‌کردن امکانات آموزشی برای دانش‌آموزان در مناطق محروم است.
این مناطق بیشتر با کمبود امکانات آموزشی و زیر ساختی مواجه هستند که مانع ترک تحصیلی و رشد دانش‌آموزان می‌شود.
همچنین دغدغه‌مند بودن در این مناطق نیاز حمایت بیشتر معلمان و ایجاد انگیزه برای آنان است تا بتوانند باوجود مشکلات به بهترین نحو به دانش‌آموزان آموزش دهند.
چند سال سابقه کار معلمی دارید؟
یک سال سابقه کار معلمی دارم و سال اول تدریس خود را در بخش مرکزی دهستان گابریگ روستای کرگو به‌عنوان سربازمعلم آغاز کردم .
به‌عنوان یک معلم توضیح بدید که خدمت‌کردن در منطقه کمتر برخوردار و محروم چه حسی دارد؟
خدمت در این منطقه احساس مسئولیت و تلاش دوچندان را در من به وجود آورده است.
دیدن استعدادهای دانش‌آموزان در شرایط فقر انگیزه فوق‌العاده‌ای در من ایجاد کرده است.
هم‌زمان در کنار این احساس و درد و رنجی که از کمبود امکانات برای دانش‌آموزان وجود دارد من را به تلاش بیشتر برای رفع این مشکلات وادار می‌کند و این حس مسئولیت همراه با عشق و علاقه به آموزش و تربیت که بخش مهمی از انگیزه من برای ادامه کار در این منطقه است.
نگاه اهالی و مردم منطقه نسبت به معلمان و قشر فرهنگی چگونه است؟
مردم این منطقه معلمان را افرادی دلسوز و تلاش‌گر می‌دانند که باوجود مشکلات تلاش می‌کنند تا به دانش‌آموزان خودآموزش دهند و به‌طورکلی نگاه احترام و سپاسگزاری نسبت به معلمان در این منطقه وجود دارد.
بهترین خاطره‌ای که از خدمت در این حوزه دارید چیست؟
دیدن پیشرفت یک دانش‌آموز در طول سال تحصیلی بود او در ابتدای سال تحصیلی با مشکلات زیادی روبه‌رو بود؛ اما تلاش بنده و دیگر معلمان، به پیشرفت‌های قابل‌توجهی رسید که این پیشرفت برای من و دانش‌آموز و هم‌خانواده‌اش خاطره ماندگار و دلگرم‌کننده‌ای بود.
به چند دانش‌آموز درس می‌دهید؟
بنده به هشت دانش‌آموز روستای کرگو بخش مرکزی شهرستان جاسک درس می‌دهم.
از امکانات آموزشی و زیر ساختی این منطقه برایمان شرح دهید؟
امکانات آموزشی در این منطقه محدود است و در یک کانکس درس می‌دهیم که این کانکس برق ندارد و در گرما تدریس می‌کنم.
امکانات رفاهی آموزشی کافی برای دانش‌آموزان وجود ندارد، کمبود کتاب، وسایل آموزشی، فضای ناکافی از جمله مشکلات اصلی این منطقه است.
محیط نامناسب و عدم وجود امکانات رفاهی مناسب برای دانش‌آموزان و معلمان تأثیر منفی بر روند آموزش می‌گذارد.
به‌عنوان یک معلم چه درخواستی از مسئولان دارید؟
از مسئولان انتظار می‌رود به زیر ساخت‌های آموزشی این منطقه رسیدگی و توجه کنند بنده روزانه مسافت ۸۰ کیلومتری از مرکز شهرستان به روستای کرگو را طی می‌کنم که ۲۰ کیلومتر آن صعب‌العبور است که فقط با موتور آن هم به‌سختی می‌توان این مسافت را طی کرد و طی این یک سال تدریسم دو موتور خریداری کرده‌ام.
چه چیزی باعث می‌شود شما این همه رنج و مشقت را تحمل کنید تا به دانش‌آموزان درس بدید؟
من به‌خاطر علاقه زیاد دانش‌آموزان به درس‌خواندن این رنج و مشقت را تحمل می‌کنم.
آیا سختی راه در انگیزه خللی به شما وارد نمی‌کند؟
من وقتی سر کلاس درس می‌روم و دانش‌آموزان را می‌بینم خرابی راه را از یاد می‌برم.
اگر مثلاً برگردید به قبل از معلم شدن آیا بازم همین شغل را انتخاب می‌کنید؟
بله؛ چون این شغل رو دوست دارم حقوق ناچیزی دارد؛ اما علاقه زیادی به این شغل دارم، آمده‌ام در این راه خدمت کنم.
انتهای خبر/
