
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی هرمز، حجتالاسلام والمسلمین غلامعلی کاظمی، مدرس دانشگاه در یادداشتی درخصوص روابط عاطفی و ارادت شهدای بزرگ ایران و مقاومت به امام رضا علیهالسلام مخصوصاً شهیدان آیتالله رئیسی، سید حسن نصرالله و حاج قاسم سلیمانی نوشت: در میان صفحات درخشان تاریخ انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت، رابطه عاطفی و معنوی میان بزرگان این راه با اهلبیت (ع)، بهویژه حضرت علی بن موسیالرضا (ع)، جایگاه ویژهای دارد.
این پیوند نهتنها یک دلبستگی قلبی، بلکه تجلی روح ولایتمداری، ایمان خالص و اتصال روحی به سرچشمههای معرفت الهی است، سه چهره برجسته این مسیر؛ شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی، شهید حاج قاسم سلیمانی و سید حسن نصرالله، هر یک در طول زندگی خود، نشانههایی روشن از این ارادت را در رفتار، گفتار و سلوک خویش نمایان ساختند.
آیتالله رئیسی؛ خادم بارگاه و خادم مردم
شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی، پیش از رسیدن به ریاستجمهوری، سالها تولیت آستان قدس رضوی را بر عهده داشت. او نهتنها مدیری مقتدر، بلکه خادمی عاشق برای حرم امام رضا (ع) بود. در دوره تولیت او، خدمات گستردهای در جهت گسترش فرهنگی و اجتماعی این آستان انجام شد. او در مراسم معارفه خود چنین بیان کرده بود که خدمت در بارگاه رضوی افتخار بزرگی است و باید با جان و دل، برای زائران حضرت رضا (ع) کار کرد.
در خاطرات همراهان او نقل شده است که هرگاه وارد صحن انقلاب میشد، لحظاتی را بیکلام، در سکوتی عمیق، به گنبد طلایی مینگریست و اشک میریخت. پس از شهادتش در سانحه بالگرد، بسیاری گفتند او که خادمی این حرم را بر عهده داشت، بیگمان به میهمانی صاحب حرم شتافته است.
حاج قاسم سلیمانی؛ سرباز حضرت رضا (ع)
حاج قاسم سلیمانی، فرمانده شهید نیروی قدس سپاه، ارادت ویژهای به امام رضا (ع) داشت. او بارها در مسیر مأموریتهای خود، از مشهد عبور میکرد تا با دلی خسته و عاشق، ساعاتی را در کنار حرم بگذراند. یکی از روایتهای معروف از سردار سلیمانی به نقل از همراهانش این است که وی پیش از هر عملیات بزرگ، تلاش میکرد حتماً به زیارت امام رضا (ع) برود.
در فیلم مستندی که از دیدارهای شخصی او با مقام معظم رهبری منتشر شده، آمده است که سردار سلیمانی در یکی از آخرین سفرهایش، گفته بود: آقا، مشهد رفتم، دستم خالی بود، اما از حضرت رضا (ع) فقط یک چیز خواستم: شهادت؛ و دعای او مستجاب شد؛ شهادت در راه اسلام و آرمانهای مقاومت.
سید حسن نصرالله؛ عاشق غربتنشین حرم رضوی
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزبالله لبنان، نیز از دلدادگان صادق حضرت رضا (ع) است. در گفتوگویی که با یکی از خبرنگاران ایرانی داشت، با اشک در چشمان گفت: من یک آرزو دارم؛ یک بار دیگر بتوانم به حرم امام رضا (ع) بروم و زانو بزنم کنار ضریح، چون آنجا آرامش دارم.
او در سخنرانیهای متعددی، با یاد کردن از امام هشتم، حضرت رضا (ع)، از ایشان بهعنوان پناهگاه معنوی برای شیعیان و مجاهدان مقاومت یاد کرده است. در مصاحبهای در چندین سال پیش با شبکه المیادین، گفت: ما در لبنان، هر وقت با تهدیدی مواجه میشویم، دعای توسل میخوانیم و از حضرت رضا (ع) مدد میخواهیم. او تنها در خراسان نیست؛ در دل همه ماست.
نکته قابل توجه آن است که این ارادت، محدود به یک مکان یا زمان نبود. امام رضا (ع)، برای این چهرههای برجسته مقاومت، نه فقط یک امام از نسل پیامبر، که یک ملجأ روحی، یک منبع نیرو و برکت برای مجاهدت در میدانهای سخت بود. از شبهای زمستانی در صحن گوهرشاد تا سنگرهای نبرد در مرزهای سوریه و لبنان، نور امام رضا (ع) در دلهای آنان تابیده بود.
یاد شهدای بزرگ ایران و مقاومت، تنها در مرثیه و سوگواری معنا نمیشود؛ بلکه باید با تامل در سلوک معنوی آنان، روحیه ارادت و پیوند با اهلبیت (ع) را دوباره زنده کرد. پیوندی که از امام رضا (ع) الهام میگرفت و در میدانهای مقاومت، به شجاعت و استقامت تبدیل میشد.
شهیدان، آیتالله رئیسی، حاج قاسم سلیمانی، و سید حسن نصرالله، نمونههایی هستند از نسل عاشقان اهلبیت که نشان دادند محبت و ارادت، تنها در کلام نیست؛ بلکه در زیست، در عمل، و در جان نهادن معنا مییابد.