
یادداشت؛
نبرد ۱۲ روزه؛ وحدت عاشورایی
در نبرد ۱۲ روزه، جلوهای تازه از وحدت عاشورایی در میان مردم و رزمندگان شکل گرفت؛ وحدتی که ریشه در آموزههای کربلا دارد و بار دیگر قدرت همبستگی در برابر دشمن را به نمایش گذاشت.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، محمود رجبی، فعال اجتماعی و فرهنگی استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: در تاریخ سیاسی ملتها، مقاطعی وجود دارد که نهفقط سرنوشت یک جنگ یا بحران، بلکه هویت ملی و انسجام اجتماعی در آن بازتعریف میشود. جنگ ۱۲ روزه اخیر میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی، نه صرفاً رویدادی امنیتی یا نظامی، بلکه نقطهعطفی تاریخی در تثبیت راهبرد مقاومت و اثبات کارآمدی الگوی وحدت عاشورایی ملت ایران بود.
در این مقطع حساس، دشمن با پیشفرضی تاریخی وارد میدان شد؛ پیشفرضی که بر اساس آن، مردم در برابر فشارهای جنگی، ترسیده، جداشده و گسسته میشوند. اما تجربهای متفاوت رقم خورد؛ ایران در میدان نبرد تنها نایستاد، بلکه با همراهی کامل ملت، صحنهای از همبستگی تمامعیار را رقم زد.
نقطه تمایز این جنگ، چیزی فراتر از تسلیحات و عملیات نظامی بود؛ رمز پیروزی در مدیریت وحدت ملی، اقتدار رسانهای، و هدایت اجتماعی از سوی رهبر معظم انقلاب نهفته بود. رهبری که برخلاف تحلیلهای رسانههای دشمن، نه در پناهگاه بلکه در میدان تدبیر و فرماندهی، شخصاً نبرد را هدایت کرد. این حضور، شجاعت را به ملت تزریق کرد و جامعه را از دوگانه انتظار ـ نگرانی به حرکت ـ اطمینان کشاند.
درست در لحظهای که دشمنان تلاش میکردند شکافهای اجتماعی را فعال و بدنه ملت را از نظام جدا کنند، مردم ایران با شعور و صبر انقلابیشان، یکپارچگی مثالزدنی را به نمایش گذاشتند. نه فروشگاهها خالی شد، نه مردم سراسیمه شدند، نه فضای اقتصادی دچار آشوب شد. بالعکس، آرامش بازار و استمرار تولید و خدمترسانی، بیانگر رشد فکری ملت ایران بود.
این الگوی رفتاری برخاسته از همان راهبردی است که از کربلا آغاز شده و در گفتمان انقلاب اسلامی تداوم یافته است؛ راهبردی که در یک جمله خلاصه میشود: هیهات منّا الذله. مقاومت ملت ایران، درسی آموختهشده از عاشورا و سیدالشهداست؛ مقاومتی که نهتنها با خون، که با خرد، صبر، هوشیاری و وفاداری به ولیّ فقیه معنا یافته است.
جهان، در جنگ ۱۲ روزه، شاهد قدرتی نرم بود که نه از توپ و تانک، بلکه از قلبهای مطمئن و ارادههای متحد برمیخاست. این قدرت، سرمایهای است که هیچ دشمنی نمیتواند آن را بمباران کند. سرمایهای بهنام انسجام ملی که ستون فقرات امنیت و توسعه در ایران اسلامی است.
از این پس، هر دشمنی که خیال تجاوز در سر بپروراند، باید بداند که با کشوری روبهروست که مردمسالاری دینی را نه در شعار، بلکه در میدان نبرد اثبات کرده است؛ کشوری که در آن مردم، نه تنها پای صندوق رأی، بلکه پای پدافند هوایی، بازار، موکب، بیمارستان و حتی رسانهها ایستادهاند و از امنیت و عزت خود دفاع میکنند.
اکنون بیش از هر زمان دیگر، لازم است این الگوی بیبدیل به نسل جدید منتقل شود. دانشآموزان و دانشجویان ما باید بدانند که رمز بقا و سرافرازی ایران، در همین پیوند عمیق ملت با آرمانهای حسینی و رهبری هوشمندانه نظام است و این یعنی ما یک ملتیم، با یک رهبر، یک هدف و یک پرچم: پرچم مقاومت.
در معادلات جهانی، آنچه موجب واهمه قدرتهای سلطهگر شده، تنها قدرت موشکی یا فناوری پیشرفته ایران نیست؛ بلکه وجود ملتی است که خود را شریک راهبردی در میدان مقاومت میداند. ملت ایران در این نبرد نه بهمثابه تماشاگر، بلکه بهعنوان بازیگر میدان، بار دیگر اثبات کرد که اصل ولایت فقیه و راه امام حسین(ع) را تنها در مراسم عزاداری نمیجوید، بلکه در لحظات بحران، آن را چراغ راه خود قرار میدهد. این حضور ملی، یک پیام روشن به دشمنان مخابره کرد: در ایران، امنیت یک قرارداد اجتماعی نیست، یک باور دینی و الهی است.
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!