
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛شهيد ابراهيم احمدي زاده يكم فروردين سال ۴۳ در روستاي گشوييه از توابع شهرستان رودان به دنيا آمد، يادگار علي و كنيز تا مقطع اول راهنمايي تحصيل كرد و درعين حال شغل نجاري را انتخاب كرد و از اين راه كمك خرج خانواده بود.
وي با شروع جنگ تحميلي راهي جبهه هاي جنگ براي دفاع از كشور شد و درحالي كه ۱۹ سال بيشتر نداشت ۱۶ مرداد سال ۶۲ در منطقه قلاويزان به شهادت رسيد.
شهيد ابراهيم احمدي زاده ابتداي وصيت نامه اش را با آيه ۱۶۹سوره آل عمران و درود به امام خميي(ره) بنيان گذار انقلاب اسلامي آغاز كرده و در بخشي از اين وصيت نامه خطاب به رزمندگان آورده است: هيچگاه سنگر دفاع از اسلام را رها نكرده و به تمام دشمنان داخلي و خارجي به خصوص آمريكا و منافقان فرصت تحرك و سودجويي را ندهيد.
وي ادامه داده است: خدا مي داند كه قدم گذاشتن من در جبهه و حملهور شدن به سوي دشمنان فقط براي رضاي خداست و جز رضاي خدا چيز ديگري در ذهن من تداعي نمي كند.
اين شهيد مجله سنگي رودان خطاب به برادارانش عاجزانه توصيه كرده است: مادرمان را تنها نگذاريد و از شما خواهش ميكنم كه پيرو خط امام و رهبري باشيد چراكه بقيه راهها باعث فنا و نابودي انسان مي شود.
شهيد احمديزاده اين وصيت نامه را با اين جمله ادامه داده كه؛ وصيت من به ديگر برادران و محصلان اين است كه درس بخوانند و با درس خواندن خويش جلوي دشمنان را بگيرند و با تبليغات مفيد جلوي دهن كجي هاي جهان خواران را بگيرند.
وي انتظار خود را از خواهرانش در اين وصيت نامه اين چنين بيان كرده است كه، پيرو حضرت زهرا(س) باشند و زهراگونه عمل كنند و در مشكلات صبور و بردبار باشند.
اين شهيد دفاع مقدس در پايان وصيت نامه خود آورده است: آخرين كلام من به برادران و ديگر عزيزان اين است كه ما بايد از حيثيت و نواميس خود دفاع كنيم و چاره اي جز اين نيست و مصيبتها را بايد تحمل كنيم تا ايراني آباد و اسلامي داشته باشيم و مردم هوشيار ما بايد مرگ سرخ را بهتر از زندگي با خفت و سياهي بدانند.
محله سنگي در جنوب مركز شهرستان رودان واقع شده كه پنج شهيد والامقام از جمله شهيدان محمد چراغي، شهريار ناظري، جهانگير سالاري، آجي داوري و شهيد ابرهيم احمديزاده را در هشت سال دوران دفاع مقدس تقديم نظام و انقلاب كرده است. شهيد ابراهيم احمدي زاده يكم فروردين سال ۴۳ در روستاي گشوييه از توابع شهرستان رودان به دنيا آمد، يادگار علي و كنيز تا مقطع اول راهنمايي تحصيل كرد و درعين حال شغل نجاري را انتخاب كرد و از اين راه كمك خرج خانواده بود.
وي با شروع جنگ تحميلي راهي جبهههاي جنگ براي دفاع از كشور شد و درحالي كه ۱۹ سال بيشتر نداشت ۱۶ مرداد سال ۶۲ در منطقه قلاويزان به شهادت رسيد.
شهيد ابراهيم احمديزاده ابتداي وصيتنامهاش را با آيه ۱۶۹سوره آل عمران و درود به امام خميي(ره) بنيان گذار انقلاب اسلامي آغاز كرده و در بخشي از اين وصيت نامه خطاب به رزمندگان آورده است: هيچ گاه سنگر دفاع از اسلام را رها نكرده و به تمام دشمنان داخلي و خارجي به خصوص آمريكا و منافقان فرصت تحرك و سودجويي را ندهيد.
وي ادامه داده است: خدا ميداند كه قدم گذاشتن من در جبهه و حمله ور شدن به سوي دشمنان فقط براي رضاي خداست و جز رضاي خدا چيز ديگري در ذهن من تداعي نميکند.
اين شهيد مجله سنگي رودان خطاب به برادارانش عاجزانه توصيه كرده است: مادرمان را تنها نگذاريد و از شما خواهش مي كنم كه پيرو خط امام و رهبري باشيد چراكه بقيه راهها باعث فنا و نابودي انسان ميشود.
شهيد احمدي زاده اين وصيت نامه را با اين جمله ادامه داده كه؛ وصيت من به ديگر برادران و محصلان اين است كه درس بخوانند و با درس خواندن خويش جلوي دشمنان را بگيرند و با تبليغات مفيد جلوي دهنكجيهاي جهان خواران را بگيرند.
وي انتظار خود را از خواهرانش در اين وصيت نامه اين چنين بيان كرده است كه، پيرو حضرت زهرا (س) باشند و زهراگونه عمل كنند و در مشكلات صبور و بردبار باشند.
اين شهيد دفاع مقدس در پايان وصيتنامه خود آورده است: آخرين كلام من به برادران و ديگر عزيزان اين است كه ما بايد از حيثيت و نواميس خود دفاع كنيم و چارهاي جز اين نيست و مصيبتها را بايد تحمل كنيم تا ايراني آباد و اسلامي داشته باشيم و مردم هوشيار ما بايد مرگ سرخ را بهتر از زندگي با خفت و سياهي بدانند.
انتهای خبر/