حجاب با «بگیر و ببند» ماندگار نمی‌شود

یک دکتری حقوق عمومی:

حجاب با «بگیر و ببند» ماندگار نمی‌شود

یک دکتری حقوق عمومی گفت: تجربه‌ها نشان می‌دهد برخوردهای صرفاً دستوری و سلبی با بدحجابی نه‌تنها اثر پایدار ندارد، بلکه بدون فراهم شدن بسترهای فرهنگی، خانوادگی و اجتماعی، به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.

حجت‌الاسلام والمسلمین احمد غلامی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ با بیان اینکه «حجاب و زیست عفیفانه» یک مقوله تک‌بعدی نیست، اظهار کرد: حجاب قانونی است که خداوند به بشر امانت داده و در جمهوری اسلامی ایران نیز به‌عنوان قانون پذیرفته شده است، اما چالش اصلی امروز، نوع مواجهه و شیوه اجرای آن است.

وی با اشاره به آثار فردی و اجتماعی عفاف و حجاب افزود: زن مسلمانِ عفیف، عزتمند است، کرامت دارد و از تبدیل شدن به کالا یا ابزار بهره‌کشی جنسی مصون می‌ماند. در شرایطی که در جهان امروز، زن در بسیاری از عرصه‌ها به کالای مصرفی و ابزاری جنسی تقلیل یافته، حجاب سدی در برابر این نگاه ابزاری است.

این دکتری حقوق عمومی با تأکید بر اینکه ترویج الگوی حجاب اسلامی نیازمند یک «مدل جامع» است، تصریح کرد: ما با یک سیستم خطی و ساده مواجه نیستیم؛ بلکه این الگو بر سه رکن اساسی استوار است که اگر هر سه به‌درستی محقق شوند، اثرگذاری آن قطعی خواهد بود.

غلامی نخستین رکن را «خانواده امن و اقناعی» دانست و گفت: مهم‌ترین نقش در این حوزه بر عهده مادر است. مادر باید تصویر زیبا، عزتمند و دوست‌داشتنی از زن مسلمان به دختر ارائه دهد. برخورد عاطفی، اقناعی و مبتنی بر محبت، بسیار مؤثرتر از دستور و اجبار است. اگر حجاب صرفاً به‌صورت دستوری تحمیل شود، تا زمانی که ناظر وجود دارد رعایت می‌شود، اما به محض برداشته شدن نظارت، کنار گذاشته خواهد شد.

وی ادامه داد: اسلام با همه زیبایی‌ها و کرامت‌هایش باید از سوی مادر به‌درستی به فرزند معرفی شود. وقتی دختر قانع شود و تصویر درستی از هویت زن مسلمان دریافت کند، حجاب برای او به یک انتخاب درونی تبدیل می‌شود، نه یک تکلیف تحمیلی.

این استاد دانشگاه، دومین رکن را «عقلانیت و بینش فردی» برشمرد و بیان کرد: دختران و زنان جوان باید با مطالعه و تفکر، فلسفه پوشش را درک کنند. حجاب نه از سر اجبار، نه از ترس ملامت اجتماعی و نه صرفاً به‌دلیل دستور، بلکه به‌عنوان راهکاری برای حفظ کرامت انسانی باید پذیرفته شود. وقتی عقلانیت شکل گرفت، فرد نه‌تنها به حجاب پایبند می‌ماند، بلکه به مدافع آن تبدیل می‌شود.

غلامی تأکید کرد: حجاب با بخشنامه، نصیحت صرف یا «بگیر و ببند» حل نمی‌شود. قانون باید محترم شمرده شود، اما قانون به‌تنهایی کافی نیست. اگر عقلانیت و فهم فلسفه پوشش در فرد نهادینه نشود، پایبندی پایدار شکل نخواهد گرفت.

وی سومین رکن را «حمایت اجتماعی و محیطی» دانست و گفت: یک دختر محجبه اگر در جامعه با طعنه، تمسخر و آزار کلامی مواجه شود و حمایت روانی و اجتماعی نداشته باشد، ممکن است دچار فرسایش روحی شود. ایجاد محیط‌های امن، حمایت دوستان هم‌فکر و فضای اجتماعی همراه، نقش مهمی در تثبیت حجاب دارد.

این دکتری حقوق عمومی خاطرنشان کرد: جامعه، خانواده و حاکمیت باید دست‌به‌دست هم بدهند تا این سه رکن فراهم شود. صرف برخورد پلیسی بازدارنده نیست؛ آنچه اثرگذار است، اقناع عاطفی، عقلانیت، درک فلسفه پوشش و حمایت اجتماعی است. اگر این الزامات محقق شود، حجاب و زیست عفیفانه به‌صورت پایدار در جامعه نهادینه خواهد شد.

انتهای خبر/