مرگ خاموش یک نهاد؛
فریادی برای نجات روح نمایش ایرانی
مرکز هنرهای نمایشی کشور، این روزها بیمتولی مانده و این یک «فاجعه فرهنگی» است، جشنواره تئاتر آئینی و سنتی، به حال خود رها شده است؛ بیبرنامه، بیتاریخ، بیجان. آیا این خاموشی، مرگ تدریجی یک سنت هزارساله نیست؟
