به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛ هرمزگان که در جنوبی‌ترین نقطه کشور قرار دارد دارای شرایط آب و هوایی ویژه‌ای است و برحسب آن مردمان این خطه از جنوب کشور دارای پوشش خاص هستند.

 گرما در هرمزگان موج می‌زند و در طول سال فقط دو الی سه ماه آن هوای معتدل بهاری را هرمزگانی‌ها تجربه می‌کنند.

 هوای گرم جنوب ساحل‌نشینان را از دوران گذشته به سمت‌وسوی لباس‌هایی با رنگ روشن سوق داده است و بیشتر لباس‌های هرمزگانی‌ها از رنگ‌های سفید، آبی، صورتی و نارنجی است.

 لباس‌ها و پوشش سنتی زنان هرمزگان کاملاً پوشیده بوده و نمونه‌ای کامل از حجاب اسلامی است به‌طوری‌که علاوه بر پیراهن، شلوار، روسری و چادری از روبندی‌های ویژه‌ای نیز بانوان دریادل هرمزگان استفاده می‌کنند.

 لباس بانوان هرمزگان از نقش و نگارهای خاصی برخوردار است که توسط هنر دست زنان هرمزگان نقش می‌بندد؛ دختران و زنان با استفاده از گلابتون، پولک، مهره و... با مهارتی خاص بر روی پارچه‌های بی‌جان نقش و نگار از گل‌های رنگارنگ می‌زنند.

 لباس‌های سنتی هرمزگانی‌ها چشم هر بیننده‌ای را محو تماشای خود می‌سازد و زیبایی خاصی در آن وجود دارد؛ اما با داشتن همه زیبایی‌های آن تحریف در پوشش بومیان این منطقه در حال رخ‌دادن است که همت والای متولیان فرهنگی را می‌طلبد تا پوشش کامل و اصیل هرمزگان جای خود را به لباس‌های بدن‌نما ندهد.

 زنان هرمزگان علاوه بر پیراهن و شلوار از جلبیل که نوعی روسری بوده نیز در زیر چادرهای خود استفاده می‌کنند تا با دولایه‌ای که از روسری و چادر روی سر و بدن آنان قرار می‌گیرد پوشش کاملی داشته باشد.

 امروزه متأسفانه پوشش بومی هرمزگان در معرض تحریف قرار گرفته و لباس‌های نازک و بدن‌نما در حال رقابت از لباس‌های بومی و سنتی در جنوب کشور است.