
خاطرهای از اولین شهید دفاع مقدس هرمزگان؛
رفت تا یاری کوچک باشد در خیل لشکران فدایی رهبرش
مادر شهید تعریف میکند: «آب را پشت سرش ریختم و رفت تا یاری کوچک باشد در خیل لشکران فدایی رهبرش و جان نثاری برای کشورش باشد.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمز، شهید «علیشاه احمدشاهی حکمی» يكم مهر ماه ۱۳۳۹، در روستای حكمی از توابع شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش محمد، باغدار بود و مادرش صفيه نام داشت. تا دوم ابتدايی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. يكم مهر ماه ۱۳۵۹، در شلمچه به شهادت رسيد. تاكنون اثری از پيكرش به دست نيامده است.
از زیر قرآن که رد میشد بیاختیار اشکم سرازیر شد، برگشت و نگاه معصومش را توی چشمانم دوخت. دستهای بزرگ و مردانهاش را روی گونههایم کشید و اشکهایم را پاک کرد و گفت «خودت به رفتنم رضایت دادی، پس چرا گریه میکنی »، مانده بودم جوابش را چه بدهم. هم دلتنگش میشدم و هم نمیخواستم اشکهایم مانعی برای رفتنش باشد.
زبان در دهان چرخاندم و گفتم علی یارت باشد مادر. آب را پشت سرش ریختم و رفت تا یاری کوچک باشد در خیل لشکران فدایی رهبرش و جان نثاری برای کشورش باشد.
(به نقل از مادر شهید)
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!