به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛شهید عباس جلالی بهمنی دوم مهر ۱۳۴۴ در روستای خیرآباد از توابع شهرستان میناب به دنیا آمد.

در روزهایی که یادگار محمد و شهربانو دوران تحصیلات خود را از اول ابتدایی شروع کرد، حرکت‌های انقلابی می‌رفت که خود را به سال ۵۷ برساند.

وی که دوران تحصیلات ابتدایی را از سال‌های پرتلاطم ۵۱ آغاز کرده بود و روزهای تلخ و شیرین انقلابیون را از دنیای کودکانه نگاه می‌کرد وقتی به سن ۱۱ سالگی رسید هنوز انقلابیون در حالب مبارزه با رژیم پهلوی بودند.

این نوجوان روستای خیرآباد تحصیلات خود را تا مقطع ابتدایی به پایان برد؛ اما به دلیل نبودن مدرسه راهنمایی و مشکلات سخت آن روزهای خانواده‌ها برای گذراندن زندگی راهنمایی را ادامه نداد.

او درحالی که به سن ۱۵ سالگی رسیده بود و روزهای سخت مبارزه پدران خود را با ظلم و ستم در ذهن مرور می‌کرد دشمنی دیگر از راه رسید و مبارزه‌ای دیگر آغاز شد که این‌بار او در این مبارزه خود را سهیم می‎دید.

شهید جلالی بهمنی هم‎چون دیگر نوجوانان و سربازان عاشق وطن آن روزها مشتاق رفتن به جبهه بود.

این جوان روزهای سخت جنوب در کشاکش گرما و سرما درحال رفت‌و آمد در جبهه‌های جنگ بود.

شهید جلالی بهمنی درحالی که فقط ۱۸ سال از عمرش را سپرس کرده بود در مبارزه با ظلم سهم خود را ادا کرد و ۱۸ مرداد در اوج روزهای گرم و سوزان، ترکش‌های خمپاره گردن و سینه‌اش را داغ و سوزان کردند و او که دیگر شهدا عشق شهادت داشت، در منطقه مهران آسمانی شد.

مزار این شهید دفاع مقدس در گلزار شهیدان میناب قرار دارد.

شهید عباس جلالی بهمنی در بخشی از وصیت‌نامه کوتاه خود آورده‌است: پدر و مادر مهربانم چون بنده یک فرزند خوبی برای شما نبودم مرا ببخشید که برای رضای خداوند متعال اعزام به جبهه حق ضد باطل شده‌ام.

وی افزوده است: هیچ‎گونه ناراحت نباشید که بگویید فرزندم را به زور به جبهه بردند نه پدرجان و مادر جان؛ بنده با رضایت خودم و رضای خداوند به جبهه رفتم.

این شهید دفاع مقدس در پایان وصیت‌نامه‌اش از خانواده خود خواسته است رزمندگان را دعا کرده و به خانه شهیدان را اسلام سری بزنند و نماز و روزه خود را به جا آورند.

انتهای خبر/