به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ زینب شکوه، فعال رسانه‌ای استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: پدیده تک‌فرزندی، چالش‌هایی از قبیل تنهایی و کمبود تعاملات اجتماعی، فشارهای روانی و انتظارات بالا، وابستگی زیاد به والدین، عدم توانایی در مدیریت رقابت و تقسیم منابع، احساس عدم تعلق به گروه‌های اجتماعی و ... را برای فرزند و خانواده به همراه خواهد داشت و این چالش‌ها می‌توانند با جنبه‌های مختلف زندگی کودک و خانواده ارتباط داشته باشد.
کودک تک‌فرزند ممکن است به دلیل عدم وجود خواهر یا برادر، با کمبود فرصت‌های تعامل اجتماعی روبه‌رو شود و احساس تنهایی کند، همچنین والدین ممکن است انتظارات بالاتری از تنها فرزند خود داشته باشند که این می‌تواند باعث فشار روانی و استرس برای کودک شود.
کودک تک‌فرزند ممکن است وابستگی زیادی به والدین داشته باشد که این می‌تواند منجر به مشکلات در استقلال و خودکفایی او در آینده شود.
در خانواده‌هایی با بیش از یک فرزند، رقابت طبیعی بین فرزندان به عنوان یک ابزار یادگیری و اجتماعی‌سازی می‌تواند وجود داشته باشد. این رقابت در خانواده‌های تک‌فرزند ممکن است وجود نداشته باشد.
برخی از کودکان تک‌فرزند ممکن است به دلیل نداشتن خواهر یا برادر، احساس کنند که در مقایسه با دیگر کودکان، جایی در گروه‌های اجتماعی ندارند، البته بسیاری از این چالش‌ها قابل مدیریت است و بستگی به نوع تربیت، حمایت‌های اجتماعی و نحوه تعامل والدین با کودک دارد.
برای مقابله با چالش‌های تک‌فرزندی، والدین می‌توانند از روش‌های مختلفی همچون تقویت ارتباط اجتماعی کودک، ایجاد فرصت‌هایی برای استقلال، مدیریت انتظارات و فشارهای روانی، ایجاد روابط خانوادگی سالم، تشویق به انجام فعالیت‌های گروهی و ... استفاده کنند که به رشد و سلامت روانی کودک کمک کند.
والدین می‌توانند فرصت‌های بیشتری برای کودک فراهم کنند تا با همسالان خود تعامل داشته باشد. حضور در گروه‌های اجتماعی، کلاس‌های هنری یا ورزشی و بازی‌های دسته‌جمعی می‌تواند به کودک کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کند.
تشویق کودک به انجام کارهای خود و مسئولیت‌پذیری، می‌تواند به تقویت استقلال او کمک کند. این مسئله در جلوگیری از وابستگی بیش از حد به والدین مفید است، همچنین والدین باید از فشارهای زیاد و انتظارات غیرمنطقی نسبت به کودک پرهیز کنند. این کار می‌تواند از استرس و اضطراب کودک جلوگیری کند و اجازه دهد که کودک در محیطی آرام رشد کند.
حضور در جمع خانواده و ایجاد ارتباطات سالم با دیگر اعضای خانواده می‌تواند به کودک کمک کند احساس تعلق و امنیت بیشتری داشته باشد، شرکت در گروه‌های مختلف مانند کلاس‌های ورزشی، هنری یا فرهنگی می‌تواند کودک را با گروه‌های اجتماعی بیشتر آشنا کند و فرصت‌هایی برای رقابت و همکاری ایجاد کند.
والدین می‌توانند به کشف و پرورش علاقه‌مندی‌های کودک بپردازند و به او فرصت دهند که خود را در زمینه‌های مختلف معرفی کند. این امر به کودک کمک می‌کند تا هویت مستقلی پیدا کند و احساس ارزشمندی بیشتری داشته باشد.
ایجاد فضایی پر از محبت، امنیت و حمایت در خانه، به کودک کمک می‌کند تا با چالش‌ها بهتر روبه‌رو شود و احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
این اقدامات می‌تواند به کاهش مشکلات احتمالی ناشی از تک‌فرزندی کمک کند و به کودک این امکان را بدهد که در محیطی سالم و متوازن رشد کند.
انتهای یادداشت/
