به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، شهید «محمد ناجی» دوم شهريور ۱۳۴۳، در روستای احشام از توابع شهرستان پارسيان ديده به جهان گشود. پدرش عبدالرحمن، كشاورز بود و مادرش حليمه نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. نهم دی ماه ۱۳۶۲، در مريوان توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به پا و قطع يک دست و پا، شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

سال ۱۳۶۲، وقتی که شهید برای آخرین بار به زادگاهش بازگشت، این دیدار فقط ۲۰ روز به طول انجامید. خانواده از سختی‌ها و مشکلاتی که در جبهه تجربه کرده بود، پرسیدند. او در پاسخ گفت: شرایط بسیار سخت بود و امکانات کمی داشتیم. به حدی که سه ماه نتوانستم به حمام بروم. آب در آنجا یخ می‌زد و مجبور بودیم برای استفاده از آب، آن را گرم کنیم. حتی مسیر به قدری دشوار بود که آذوقه را با الاغ برایمان می‌آوردند. ما بین مرز ایران و عراق مستقر بودیم و از بالای کوه می‌توانستیم عراقی‌ها را ببینیم.

در این دیدار، شهید به خانواده گفت که ممکن است این آخرین دیدارش باشد و دیگر بازنگردد. همان‌طور که خودش پیش‌بینی کرده بود، این دیدار آخرین دیدار بود و او به مقام والای شهادت نائل شد.

(به نقل از خواهر شهید، مریم ناجی)