به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ شهيد احمد بلالي‌پور بندري فرزند قاسم و كنيز، دوم فروردين سال ۱۳۳۷ در بندرعباس به دنيا آمد.
دوران ابتدايي را در دبستان مشير دواني گذارند و در زمان اوقات فراغت به ويژه تابستان‌ها كار مي كرد تا از اين روش زندگي تحصيلي خود را سر و سامان دهد، با اين وجود در پايان تحصيلات راهنمايي به عنوان شاگرد ممتاز استان هرمزگان انتخاب شد.
شهيد بلالي‌پور مقطع دبيرستان را در البرز گذراند و در اين دوران نيز درس خوان و منظم بود، آن قدر كه توجه مسئولان را به خود جلب كرد و كارگزاران رژيم به خيال خود خواستند از اين استعداد شهيد احمد به نفع خود استفاده كنند بنابراين او را براي اعزام به دوره «تربيت سفير» (دوره‌هاي آموزشي بورسيه تحصيلي دانش‌آموزي) كه هزينه آن به وسيله دولت پرداخت مي‌شد، انتخاب كردند اما وي كه خيانت‌هاي رژيم را به خوبي درك كرده بود حاضر به پذيرفتن اين موضوع نشد.
پس از پيروزي انقلاب در كنكور سراسري شركت كرد و در رشته زبان خارجي دانشگاه تربيت معلم زاهدان قبول شد.
شهيد بلالي‌پور در دانشكده زبان عضو اصلي انجمن اسلامي دانشكده بود و در فعاليت‌هاي فرهنگي و تبليغاتي انجمن پيش قدم بود اما پس از اعلام انقلاب فرهنگي و تعطيلي دانشگاه‌ها كه به دنبال توطئه گروهك‌هاي وابسته و تشكيل اتاق‌هاي جنگ در دانشگاه‌ها صورت گرفت، فعاليت‌هاي احمد در بُعد ديگري شروع شد و از طرف دانشگاه براي تحقيق و بررسي وضعيت زندگي مردم محروم اعزام شد.
وي پس از بازگشت به بندرعباس و مشاهده كمبودهاي فرهنگي با همكاري تربيت بدني سپاه پاسداران در سر و سامان دادن به باشگاه.هاي ورزشي تلاش كرد و در ميان تمرين‌هاي ورزشي بحث‌هاي عقيدتي و جريان‌هاي سياسي روز را نيز مطرح مي‌کرد.
شهيد بلالي‌پور سپس براي تدريس نهضت سواد آموزي به روستاهاي بخش فين رفت. مدتي بعد به هيأت هفت نفره واگذاري زمين (شورايي تشكيل شده از هفت معتمد كه براي سامان دادن به وضعيت زمين‌خواري، حل درگيري و واگذاري قانوني زمين زير نظر ستاد مركزي واگذاري زمين فعاليت مي‌كردند و از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۹ فعاليت خود را ادامه دادند)، پيوست.
شهيد بلالي‌پور قبل از رفتن به جبهه به مزار شهيدان رفت و آن چنان كه خودش مي‌نويسد: «بر مزار شهدا رفتم و دعا كردم كه خداوند فيض بزرگ شهادت را نصيبم كند» و سپس راهي جبهه‌هاي شوش و دزفول شد و در عمليات بيت‌المقدس نيز شركت كرد.
وي سرانجام در سال ۱۳۶۱ در كرخه نور بر اثر اصابت گلوله فرق سرش شكافته و به شهادت مي‌رسد.
شهيد بلالي‌پور در وصيت‌نامه‌اش اين جمله را مي‌نويسد كه من در دنياي مادي هيچ آرزويي ندارم، اين اسلام و اين انقلاب عزيز به رهبري امام خميني(ره) بود، فقط امام را تنها نگذاريد و ادامه‌دهنده راه امام باشيد.
انتهای خبر/
