به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ حجت‌الاسلام والمسلمین سید مهدی هاشمی، کارشناس مسائل دینی استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: در منابع دینی و تعالیم اسلامي آمده است که هر چیز را به‌جای خودش و به‌موقع باید انجام داد، علی(ع) فرموده: «اِیّاَکَ وَالتَّسوِیفِ»، «بر تو باد دوری‌کردن از تسویف کاری هنگامی انجامش است به تأخیر انداخته شود»، یکی از آن کارهای که نباید درش تسویف کرد ازدواج و تشکیل خانواده و فرزندآوری است.
اگر به ازدواج دقت و تأمل شود در واقع زوجیت معنایی از سیر کمال‌یابی انسان است، به‌یقین فردی که قابلیت‌ها و کفایت‌های لازم را برای ازدواج می‌یابد و از ازدواج امتناع می‌کند، و به تأخیرمی اندازد و یا به بهانه‌هایی مختلف عمداً ازدواج نمی‌کند.
ثابت شده که به‌تدریج دنیایی از اضطراب و دلهره، اندیشه‌های وسواسی، بدبینی و ناآرامی درون را در زندگی تجربه می‌کند، باز هم اگر به فلسفه ازدواج و تشکیل خانواده و فرزندآوری دقت شود، هدف از آن رسیدن به آرامش (هم روانی و روحی وهم آسایش جسمی) است، و نایل شدن به روان راحت جان و آسایش فکر و خیال است.
اگر به قرآن، این منشور جاوید آسمانی وجهانی مراجعه کنیم درمی‌یابیم که در چند آیه علاوه آیه ۱۸۷ سوره بقره آمده که «شما لباس برای زن‌ها وزن‌ها لباس برای شماست» آیه ۲۱ سوره روم، «شما با زن آرامش می‌گیرید» در سوره اعراف فرموده: «هُوَالَّذِی خَلَقکُم مِن نَفسِِ وَاحِدَ وَ جَعُلَ مِنهُا زُوجَهَا لِیَسکُنَ اِلَیهُاُ» «اوست آن کس که شمارا از نفس واحدی آفرید و جفت وی را از آن پدید آورد تا بدان آرام گیرد، ازدواج باعث دوری شیطان وسوسه‌های گمراه‌کننده او از انسان می‌شود».
رسول مکرم اسلام (ص) فرموده: «مَامِن شَابِِّ تَزَوَّجَ فِی حَدَاثَهًِ اِلَّاعَجَّ شَیطَانُهُ یَاویلَهُ عَصَمَ مِنِّی ثُلثَیی دِینَهُ فَلیَتَّقِ الله ُ العَبدُ فِیِ ثُلثِ الباقِی» (۳) «هیچ جوانی نیست که در جوانی ازدواج می‌کند، مگر این که شیطان او ناله می‌کند ای‌وای از من دولت دینش را محافظت کرد، پس باید بنده دو ثلث باقی‌مانده یک‌سوم خدا را پروا کند و تقوی‌پیشه کند».
ازدواج باعث دوری انسان از آسیب‌های شیطان می‌شود و خروجی آن، آرامش روحی و روانی و آسایش دو گیتی است خود دانید.
بنابراین به تأخیر انداختن ازدواج و تبعات نامیمون فردی و خانوادگی و اجتماعی دارد، کاهش حمایت‌های مختلف خانواده از نظر مالی، عاطفی، و فکری و...، هر چیزی از موقع بگذرد، پیداست از نظر مالی و مهربانی و عاطفی و فکری خانواده هم بی‌اهمیت می‌شود، و آن شوروشعف را دیگر ندارند.
دیده شده که گاه فرد مجرد با افزایش سن دچار وسواس در انتخاب همسر می‌شود، و خانواده را با دشواری‌ها و نگرانی‌های مواجه می‌کند، و آرامش فکری را از آنها می‌گیرد، و برای آنها ذهنیت‌ها و خیالات به وجود می‌آورد.
گاهی به تعویق‌انداختن ازدواج باعث می‌شود که فرد مجرد در خانواده به‌عنوان فردی مزاحم و سربار تلقی و معرفی می‌شود که توانایی تشکیل خانواده را ندارد.
احساس نگرانی پدر و مادر از آینده مبهم و تاریک فرزندشان، بالاخره یکی از آرزوهای ارزشمند والدین این که فرزندشان سروسامان بگیرد و مرد و یا زن زندگی شود، و یا زندگی بانشاط و فرزندآوری نورچشمی والدین باشند نه این که با تأخیر ازدواج، و احیاناً گناه، و باعث ناراحتی و اضطراب و دلهره‌ای آنها شوند.
اما تبعات نامیمون دیر ازدواج‌کردن در سطح اجتماعی، محققان و اهل بصیرت خانوادگی در مطالعه و بررسی‌های علمی‌شان به این خروجی رسیدند که علل آسیب‌های اجتماعی، به رابطه بین عدم ازدواج وتجرد بودن با وقوع برخی از مفاسد و جرائم اخلاقی و رفتاری پی برده‌اند که منشأ و سرآغاز تغییرات اخلاقی در جامعه کنونی، و فعلی، تأخیر در ازدواج است که این خود باعث کاهش پویایی و عدم نشاط اجتماعی به‌تدریج باعث کاهش سلامت جامعه است.
در آخر سخن را با کلام نورانی پیام‌آور وحی رسول خدا(ص) که ازدواج کمال انسان و کامل‌شدن دین است مزین می‌کنیم که فرمود: «مَن تَزَوَّجَ اَحرَزَ نِصفَ دِیِنِهِ فَلیَتَّقِ اللهَ فِیِ نِصفِ الآخَرِ». (۲)
کسی که ازدواج کند و تشکیل خانواده دهد نصف دینش را به دست آورده، پس باید باتقوا و خدا پروایی نصف دیگر را حفظ کند، بیان حدیث این است که کسی ازدواج نمی‌کند و یا به تعویق می‌اندازد پیداست که به گناه کشیده می‌شود که هم جامعه آسیب می‌بیند و هم خانواده دچار اضطراب و حرف و حدیث‌های مردم می‌شوند.
منابع:
سبک زندگی اسلامی،خلعتبری، سوره اعراف، آیه ۱۸۹، مستدرک‌الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۴۹، محبی، جامعه‌شناسی تنگنای ازدواج در ایران، ص ۳۸
انتهای یادداشت/
