به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛ شهید موسی بشیری شمیلی دوم اردیبهشت ۱۳۳۵ در روستای شمیل بندرعباس به دنیا آمد، پدر وی اسماعیل، کارگر بنایی بود.

وی درحالی که سه سال بیشتر نداشت مادرش جاریه را در سال ۱۳۳۸ از دست داد.

او سال‌ها بدون حضور مادر بود اما زنی شجاع و قوی درکنارش ماند و او را پرورش داد و تربیت کرد، او کسی نبود جز مادربزرگش.

وی تحصیلاتش را در بندرعباس تا دوم راهنمایی ادامه داد و چون با سختی کار آشنا بود روزها کارگری و شب‌ها مشغول تحصیل بود تا اینکه بزرگ‌تر شد و در سال ۵۷ به عنوان جوشکار در سازمان بنادر و کشتیرانی مشغول به کار شد.

شهید بشیری شمیلی با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان بسیجی عزم جبهه کرد و توانست در عملیات بیت‌المقدس نیز حضور یابد.

این جوان جبهه‌های دفاع مقدس، در حالی که خانواده‌اش برای او درحال تدارک عروسی بودند، گفته بود عروسی من و حجله من و امید من شهادت است.

وی دهم اردیبهشت سال ۶۱ در جزیره ام‌الرصاص عراق بر اثر اصابت ترکش آسمانی شد.

مزار شهید بشیری شمیلی در گلزار شهدای شهرستان بندرعباس قرار دارد.

مسئولان به روستاها رسیدگی کنند

شهید موسی بشیری شمیلی در بخشی از وصیت نامه‌اش آورده است: چون در حال حاضر عازم جبهه هستم به ملت ایران و رزمندگان امید پیروزی حق بر علیه باطل می‌دهم و شما برادران که در پشت جبهه هستید با منافقین مبارزه کنید که ما با صدامیان مبارزه می‌کنیم.

در ادامه این وصیت‌نامه بیان داشته است: اگر شهید شدم مرا به مکان شهیدان ببرید و به خانواده‌ام رسیدگی کنید و مسئولان مملکت بیشتر به روستا و مردم فقیر برسند.

پایداری جمهوری اسلامی هدف شهید بشیری بود

شهید بشیری هدف خود از رفتن به جبهه را پایداری جمهوری اسلامی عنوان و آورده است: تا مردم بتوانند در میهن اسلامی زندگی کنند و نماز برقرار باشند و مردم به خدا نزدیک باشند و دشمن فکر نکند که جمهوری اسلامی کسی ندارد.

انتهای خبر/