حالت تاریک

امروز : یکشنبه, 1403/06/11 | 2024/09/01

Logo

یادداشت؛

زیارت جامعه کبیره منشور سازنده ادب مقربان است

زیارت جامعه کبیره منشور سازنده ادب مقربان است

زیارت جامعه کبیره را که زیارت همه ائمه اطهار علیهم‌السلام است، ویک منشور بسیار سازنده و ادب فنای مقربان کوی دوست است‌.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمز «هرمز» حجت‌الاسلام سید مهدی هاشمی کارشناس مذهبی هرمزگان در یادداشتی پیرامون امام هادی نوشت: پانزدهم ذی‌الحجه ولادت باسعادت امام هادی علیه‌السلام است، ضمن تبریک ولادت این امام رئوف به محضر مبارک امام‌زمان عج الله تعالی فرجه الشریف و رهبر معظم انقلاب اسلامی امام خامنه ای عزیز دام‌ظله العالی و همه پویندگان راه ولایت و رهبری و کفرستیزان ضد ولایت، امام هادی علیه‌السلام، در سال ۲۱۲ هجری قمری در اطراف مدینه محله بنام صرایا به دنیا آمد، مادر مکرمه‌اش سمانه که در زهد و تقوی نمونه عصر خویش بود، مدت عمر امام هادی ۴۲ سال و مدت امامت حضرت ۳۴ سال بود که در هشت‌سالگی به امامت منصوب شد.

 به باتوجه به خفقان حکومت‌های فاسد بنی‌عباس، و این که امام (ع) حداکثر زندان و تحت‌نظر بود و بارها و ازطرف پلیدترین حاکم بنی‌عباس، متوکل بازداشت و زندانی شده و تحت‌فشار بود که حتی متوکل امام (ع) را در میان درندگان انداخت، با همه فشارهای روحی و جسمی امام (ع) دست از هدایت و ارشاد و تربیت شاگردان و بیان حقایق برنداشت.

امام (ع)، رساله تفویض را در جواب سئوال مردم اهواز که یک عده‌ای شبهات کلامی ایجاد کرده بودند، و از این طریق مردم را گمراه کنند بیان فرمود، و شبهات اعتقادی و کلامی را بیان نمودن، و زیارت جامعه کبیره را که زیارت همه ائمه اطهار علیهم‌السلام است، ویک منشور بسیار سازنده و ادب فنای مقربان کوی دوست است را به خواسته‌ای یکی ارادتمندان یبان فرمود که به گفته بزرگان اهل حدیث در هر مشاهد مشرفه خوانده شود. 

در جامعه کبیره مؤمن گویا همه ائمه اطهار علیهم‌السلام را زیارت کرده است، فلسفه امامت نجات انسان است، ائمه اطهار علیهم‌السلام دست نیاز را از هرکسی بود رد نمی‌کردند، حتی دشمنانشان، می‌گویند: کثیف‌ترین حاکم زمان امام هادی علیه‌السلام، متوکل بیماری دمل در ناحیه رانش ایجاد شده بود، از شدت درد خواب و راحتی را از او سلب کرده بود، اطبا و دکترها برای درمان تلاش کردند، درد متوکل درمان نشد، مادر متوکل که ارادتمندان بود نامه‌ای به امام هادی علیه‌السلام نوشت، و جریان را بیان کرد، امام هادی علیه‌السلام فرمود: روغن حیوانی را با گلاب معجون کرده، به موضع درد بمالند، هم درد را تسکین می‌کند، وهم دمل زود سر درآورده مواد فاسد بیرون می‌آید، اطبّای ای که نزد متوکل بودند از این نسخه امام هادی علیه‌السلام خوششان نیامده به مسخره گرفتند! مادر متوکل که به گفته امام ایمان داشت، دستور داد تمام اطبّا از کنار متوکل بروند، و خودش آمد، داروی که امام هادی علیه‌السلام تجویز کرده بود، به موضع درد مالید، در حال درد تسکین شده و دمل سردرآوردن مواد فاسد بیرون آمد، متوکل خواب راحتی رفت، بعد از درمان هدیه به امام هادی علیه‌السلام فرستاد، و این سیره عملی امام ع است که حتی دست نیاز دشمن را هم رد نمی‌کند که نمونه‌ها در زندگی اهل‌بیت علیهم‌السلام فراوان و بیش از حد احصاء است.

 در آخر حدیث اعتقادی اخلاقی از این امام هادی امت عرض می‌کنم: و فرمود: کسی که از خدا پروا داشته باشد دیگران از او پروا دارند، و کسی که از خدا اطاعت کند از او اطاعت کنند، و کسی که با آفریدگان اطاعت کند، از خشم آفریده شده هم باکی ندارد. 

منابع: تحف‌العقول، صفحه ۴۸۳، احقاق الحق، ج۱۲، صفحه ۴۵۳، سیره عملی اهل‌بیت علیهم‌السلام زندگی امام هادی علیه‌السلام سید کاظم ارفع، 

انتهای یادداشت/

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از