به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ پایگاه خبری تحلیلی«هرمز»؛ شهید مفتح نماد وحدت حوزه و دانشگاه بود چرا که او خود از دو تفکر حوزوی و دانشگاهی تأثیر پذیرفته بود، در نزدیک کردن این دو نهاد علمی کوشش‌ها کرد. او معتقد بود که دانشگاهیان، با فراگیری علوم اسلامی و ایجاد روحیه زهد و تقوا در میان دانشگاه‌ها می‌توانند در راه ایجاد محیطی آماده که به تربیت متخصصان همت می گمارد، تلاش کنند.

وی همچنین معتقد بود حوزویان باید به علوم روز مسلط شوند و از این راه در راه تبلیغ معارف الهی گام بردارند و امروز جای شهید مفتح‌ها در دانشگاها و حوزه‌های علمیه خالی است و باید به فکر تربیت این افرادی در این دو نهاد انقلابی باشیم؛ چرا که شهید مفتح این‌گونه اندیشه‌ای را ترویج می‌کرد، و می‌فرمود؛ که اگر بین دو قشر روحانی و دانشگاهی اختلافی پدید آمد و قشر روشن فکر برای خود راهی پیش گرفت و قشر مذهبی راهی دیگر، مطمئن باشید اولین مرحله شکست و عقب‌نشینی و بدبختی همین جاست؛ بنابراین هرچه انسجام و هماهنگی بین این دو نهاد انقلابی بیشتر باشد می‌توانند براساس آرمان‌های امامین انقلاب گام بردارند و تفکر نوین اسلامی را در جامعه بگسترانند و شخصیت‌هایی در تراز انقلاب تربیت کنند که علاوه بر روحیه علمی روحیه انقلابی و معنوی و جهادی دارند بی‌تردید وحدت حوزه و دانشگاه جزو مهم‌ترین و کلیدی‌ترین اهداف حضرت امام خمینی (ره) بوده است.

ایشان بارها و در سخنرانی‌های گوناگون، خواستار تحقق چنین وحدت پربرکتی میان دانشگاهیان و حوزویان به عنوان دو قشر اندیشمند و برنامه‌ریز جامعه اسلامی بودند.

به فرموده بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره)؛ دانشگاه و حوزه‌های علمیه می‌توانند دو مرکز باشند برای تمام ترقیات و تمام پیشرفت‌های کشور و می‌توانند دو مرکز باشند برای تمام انحرافات و انحطاطات کشور اگر دانشگاه واقعا دانشگاه باشد و دانشگاه اسلامی باشد، یعنی در کنار تحصیلات، در آنجا تهذیب هم باشد، تعهد هم باشد، یک کشوری را اینها می‌توانند به سعادت برسانند یکی از نتایج وحدت حوزه و دانشگاه، تلاش و همدلی آنها در راه مبارزه با تهاجم فرهنگی است.

این تهاجم که به صورت نامحسوس و بی‌سروصدا روی می‌دهد نیازمند هم یاری اندیشمندان و نخبگان است تا با بررسی جنبه‌ها و ریشه‌های آن، نسخه مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن را به جامعه عرضه کنند.در این زمینه حوزه‌های علمیه می‌توانند با نقش‌آفرینی در محورهایی چون تبیین همه‌جانبه اسلام و آموزه‌های آن به زبان امروزی، ترسیم پایه‌های تفکر اسلامی در قالب رشته‌های علوم انسانی، گسترش معنویت و تغذیه کردن تمام جامعه از این نظر، اهمیت بیشتر به تبلیغ در راستای ترویج دین و معرفی الگوی مناسب عملی برای سبک زندگی به مردم، به رسالت خود عمل کنند.

در آن سو، دانشگاهیان نیز با بهره‌مندی از علم روز دنیا و شناخت پدیده‌های اجتماعی و فرهنگی می‌توانند به اهداف دشمن در تهاجم فرهنگی پی ببرند و از این راه به استخراج شیوه‌های تازه و کارآمد در برخورد با چنین جنگ نابرابری بپردازند.

بی‌گمان هیچ یک از این دو نهاد، بدون تعامل هدفمند با دیگری، نمی‌تواند از رویارویی با ستیز فرهنگی دشمن، سربلند بیرون آید و وحدت حوزه و دانشگاه لازمه اتحاد ملی و انسجام اسلامی درخنثی کردن توطئه‌های دشمنان قسم خورده این انقلاب است.

هدف از وحدت حوزه و دانشگاه این است که انسان را به عنوان یک پدیده واحد، مورد توجه قرار دهد و این موضوع باعث می‌شود که در راستای کاهش مشکلات جامعه این دو نهاد تاثیر گذار بتواند نقش خود را ایفاء کنند.

حوزه و دانشگاه، دو پدیده مهم و تأثیرگذار در جامعه هستند که اگر وحدت بین این دو افزایش یابد قطعا رشد، توسعه و پیشرفت انسانی و اجتماعی برای جامعه ما حاصل می‌شود.

یادداشت به قلم: حجت‌الاسلام والمسلمین مفید سهرابی فعال فرهنگی هرمزگان