- گروه : فرهنگی
- شماره : 5546
فرازی از وصیت‌نامه شهید طلبه «کمالی کلوچانی»
این راهی که می‌روم با افتخار است
شهید «منصور کمالی کلوچانی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خداوندا، اکنون که توفیقم دادی که در جبهه حضور پیدا کنم خیلی سپاسگزارم، در این راهی که می‌روم اگر زنده بمانم زندگی‌ام با افتخار است.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، شهید طلبه «منصور کمالی کلوچانی» یکم فروردین ۱۳۴۷، در روستای ماشکار تابعه شهرستان بندرعباس به دنیا آمد. پدرش اکبر (فوت ۱۳۵۱) کشاورزی می‌کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی در حوزه علمیه پرداخت. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هجدهم شهریور ۱۳۶۴، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۸، پس از تفحص در شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد. او را علی نیز می‌نامیدند.
فرازهایی از وصیت‌نامه شهید کمالی: خداوندا، اکنون که توفیقم دادی که در جبهه حضور پیدا کنم خیلی سپاسگزارم، زیرا با آمدن امثال ماها باعث می‌شود که اسلام از خطرات محفوظ بماند. در این راهی که می‌روم اگر زنده بمانم زندگی‌ام با افتخار است.
وی افزود: قدر این انقلاب را بدانید و به دنبال ابراهیم زمانتان بروید که بهترین امور، اسلام است و خدا نکند حرفی برخلاف آن بزنید.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسب‌ها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
