به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»، مهر با همه هیاهو و گاهی نبودها و کمبودها و زرق‌ و برق‌ها و چشم و چشم‌بازی‌ها و شیطنت‌ها آغاز شد و بهار اهل علم و دانش همراه است که جهل و نادانی را دور می‌سازد با نواختن زنگ مدارس سرآغازی دوباره با دستان پر مهر معلمان برای یادگیری دانش‌آموزان است. 

خانواده‌ها که از اوایل شهریور کم‌کم خود را مهیا برای تهیه لوازم‌تحریر، لباس، کیف و کفش و سایر لوازم مدرسه آماده می‌کنند تا با قیمتی مناسب این وسائل را خریداری کنند و این‌ها همه خاطرات به‌یادماندنی برای دانش‌آموزان در طول زندگی می‌شود که گاهی همراه است با خوشی‌ها و ناخوشی‌ها که می‌گذرد و در دل روزگار محو خواهد شد.

اما امروز دانش‌آموزان را دیدم که چه زیبا در صف‌ها برای شروع اولین روز سال تحصیلی با نظمی زیبا ایستاده‌اند و معلم هر کلاس با شناسایی دانش‌آموزان خود با کمک والدین آنها را راهنمایی می‌کند تا در صف قرار گیرد.

در بحبوحه تشکیل صف‌ها بود و بین دانش‌آموزان بودم و با یکی از دانش‌آموزان پایه دومی که هم سن‌ و سال پسر خودم هم بود به صحبت نشستم و از او پرسیدم که امروز خوشحال هستی؟ در جواب با شیطنت کودکان خود گفت بله واقعاً خوشحالم که دوستانم را می‌بینم و واقعاً سخت بود که زیاد او را نگه دارم و پرسیدم با صبح‌ها چه‌کار می‌کنی؟ باید ساعت ۶ بیدار شوی، نگاهی به من کرد و گفت سخت است؛ ولی ارزش دارد و دوان‌دوان از کنارم رفت.

از یکی سال اولی‌ها پرسیدم که دیگر خواندن و نوشتن را باید آغاز کنی و گفت: بله و بی‌صبرانه منتظر بود و عاشق یادگیری بود؛ اما یک‌لحظه چشمش از والدینش دور نمی‌شد و آنها را از دور زیر نظر داشت.

این دانش‌آموز سال اولی ادامه داد: دوست دارم خوب یاد بگیرم و بنویسم  تا پلیس شوم و حاضران خنده زدن، اما گاهی همین گفته‌های از روی صافی قلب است و دیدن لحظه‌های زیبایی از کارهای خوب پلیس و دکتر و مهندس که ذهن کودکان را درگیر خود می‌کند.

 کودکان سال دومی را مشاهده کردم که هنوز در فکر و خیال سال اول بودند و هنوز باور نداشتند که باید در صف دومی‌ها می‌رفتند و با حسرت به صف سال گذشته خود نگاه می‌کردند و چه‌بسا همه ماها نیز باور نداریم که باید در یک جا نمانیم و گذر زمان گاهی بسیار سخت خواهد بود.

زنگ به صدا در می‌آید و دانش‌آموزان نظم بیشتری به خود می‌گیرند و لحظه جدایی والدین فرامی‌رسد و سال اولی‌ها اشک‌هایشان جاری می‌شود و دوری از والدین برای آنان سخت و باورنکردنی است؛ اما دیگر سال‌ها دانش‌آموزان سرحال و قبراق در حال شیطنت‌های بچه‌گانه خود هستند.

سکوت ناپایداری مدرسه را فرامی‌گیرد و ناظم مدرسه شروع به صحبت می‌کند و توضیحات را به دانش‌آموزان می‌دهد و یکی از دانش‌آموزان قرآن تلاوت می‌کند و همه با هم سرود پر افتخار جمهوری اسلامی را با شور و حرارت می‌خوانند و مدیر به نوگلان باغ دانش خوش آمد می‌گوید و با توضیحات خود کم‌کم صف‌ها راهی کلاس‌ها می شوند.

با معلم پایه اول به سر صحبت نشستم و او می‌گفت: معلمی شغل انبیا است و من بچه‌های کلاس خود را مانند پسر و دختر خود دوست دارم و برای یاددادن به آنها سر از پا نمی‌شناسم و اینها همه فرزندان من هستند.

وی می‌گفت: یاد دادن و آموختن به کودکان را دوست دارم و سال‌هاست با عشق به تدریس نوگلان باغ علم و دانش تجربیاتی کسب کرده‌ام که هم برای خودم و هم گاهی برای دیگر هم‌قطارانم به اشتراک می‌گذارم.

این معلم اضافه کرد: شاید معلمی سخت باشد و همراه باحوصله و دقت و صبر را از انسان می‌طلبد و ما با کسانی سروکار داریم که الفبا را باید از ما بیاموزند و گاهی با خاطرات تلخ‌ و شیرین، زیبا و شنیدنی همراه است.

وی ادامه داد: امروز سرآغاز شروعی دوباره برای محصلان برای تعلیم‌ و تربیت است و که معلمان تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند و بادقت و صبر این مهم را انجام می‌دهند و از همین‌جا به تمام همکاران خودم و دانش‌آموزان این آغاز دوباره تبریک عرض می‌کنم.

و این سرآغازی دوباره برای سال تحصیلی جدید خواهد بود که آینده‌سازان این مملکت برای پیشرفت خود و کشورشان گام بر می‌دارند و با مسلح شدن به علم و دانش توسعه و آبادانی را به این مرز و بوم به همراه خواهند داشت.

انتهای خبر/