به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هرمز»؛ شهید علی رضایی در ششم اسفند ماه سال ۱۳۳۳ در محله بلوچ‌های بندرعباس چشم به جهان گشود و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در این شهرستان به پایان رسانید و دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان ابن‌سینای بندرعباس اخذ و پس از خدمت نظام، در اداره برق مشغول به کار گردید و در کنار شهید کیوان و سایر همرزمان فعالیت خود را در جهت شکوفائی انقلاب اسلامی شدت بخشید. همراه با کار و فعالیت های گوناگون از ادامه تحصیلات خود نیز غفلت نداشت و در دانشگاه آزاد بندرعباس در رشته علوم تندرستی به تحصیل مشغول شد.

با رشد و شکل‌گیری نهضت انقلابیون مسلمان در سراسر کشور، شهید حاج علی رضایی نیز به همراه دوستان فداکار و باوفایش شهید حسن ذاکری و شهید محمد کیوان فعالیت‌های خود را به طرز چشم‌گیر و بی‌سابقه‌ای شدت بخشید به نحوی که شب‌ها آرام و روزها قرار نداشتند و مدام به کارهای تبلیغی و تخریبی علیه نظام ستم‌شاهی می‌پرداختند و می‌توان گفت بیش تر آتش‌سوزی‌ها و تخریب اماکن فساد و نظام شاهنشاهی با همکاری این دو شهید بزرگوار به انجام رساندند. پس از پیروزی انقلاب نیز چون فرزندی دلسوز، سلاح بر دوش از انقلاب اسلامی در مقاطع و مراحل مختلف حفاظت می‌نمودند.

این شهید سعید، به دلیل عشق و علاقه به تربیت نوباوگان ایران اسلامی خصوصا بچه‌های استان هرمزگان، از اداره برق بندرعباس به آموزش و پرورش منتقل و به امر تعلیم و تربیت مشغول گردید.

ابراز لیاقت و شایستگی او در آموزش و پرورش موجب گردید به عنوان مسئول نهضت سوادآموزی استان منصوب و خدمات ارزنده‌ای را در حد توان خود به انجام رساند. آن‌گاه به عنوان ریاست آموزش و پرورش منطقه جاسک عازم این منطقه محروم استان گردید و خدماتی نیز به این منطقه محروم نگهداشته شده استان نمود و سپس به عنوان معاونت آموزشی، آموزش و پرورش شهرستان بندرعباس تعیین و به بندرعباس بازگشت و سرانجام برای پایان بخشیدن به تحصیلات نیمه تمام خود راهی دانشگاه گردید.

شدت علاقه وی به ادبیات سرشار از معارف اسلامی و عربی به عنوان کلید فهم قرآن او را وادار کرد از رشته علوم تندرستی به رشته ادبیات فارسی (رشته مطلوب خود) دانشگاه شهید باهنر کرمان تغییر رشته دهد و حدود 22 واحد به پایان دروس و فراغت از تحصیل وی باقی مانده بود که برای آخرین بار داوطلبانه به جبهه اعزام گردید. شهید از شروع جنگ تحمیلی کراراً در فرصت‌های مختلف به جبهه اعزام و در مناطق جنگی مأموریت‌های دشواری را به انجام رسانیده بود. در سال ۱۳۶۵، ۶ ماه را در واحد اطلاعات عملیات لشکر پیروز ثارالله انجام وظیفه خود می‌دانست و به این انجام وظیفه خرسند بود تا این که در اسفندماه ۱۳۶۵ برای آخرین بار کوله‌بار سفر آخرت خود را مهیا کرد و زن و فرزند و پدر و مادر خویشان را وداع گفت و با راهیان کربلا همراه گردید و در گردان فداکار ۴۲۲ به سمت معاونت فرماندهی گروهان یکی از گروهان‌های گردان مزبور منصوب و در ادامه عملیات کربلای پنج در تاریخ ۱۴ اسفند ماه ۱۳۶۵ در منطقه غرب دریاچه پرورش ماهی، پس از مقابله دلاورانه و همرزمانش با قریب یک تیپ از مزدوران بعثی از ناحیه سر مورد اصابت گلوله واقع و به حال سجده بر خاک می‌افتد و به فیض عظیم شهادت نائل می‌گردد.

از شهید حاج علی رضایی، سه پسر به نام‌های حسین، حسن و رضا به یادگار مانده است که در مکتب اسلام و قرآن و در دامن پر مهر مادری زینب‌گونه درس شجاعت و شهامت را چون پدر شهیدشان فراگرفتند.

پيكر او مدت‌ها در منطقه باقي ماند و بيستم بهمن ۱۳۷۵ پس از تفحص، وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپردند. برادرش عباس نيز شهيد شده است.

شهید علی رضائی سردره در وصیت‌نامه خود بیان کرده است: اکنون که انقلاب اسلامی به خواست خداوند متعال و رهبری‌های حضرت امام می‌رود تا پایه‌های ظلم را در سراسر جهان متزلزل نماید دشمنان اسلام با هر وسیله ممکن می‌خواهند مانع از پیروزی قطعی این انقلاب عظیم الهی شوند، بر همگان است که با آنچه در توان دارند نگذارند که توطئه دشمنان به مرحله عمل در آید و با شرکت همه‌جانبه در صحنه مبارزه و پیکار، موجبات پیروزی سریع را فراهم آورند.